Dibawah ini merupakan rang undang-undang wilayah persekutuan 2013 yang ditarik balik kerana desakan orang-orang kafir
Kalah sebelum berjuang... fasa 107(b)
D.R. 1/2013
RANG UNDANG-UNDANG PENTADBIRAN AGAMA ISLAM
(WILAYAH-WILAYAH PERSEKUTUAN) 2013
SUSUNAN FASAL
BAHAGIAN I
PERMULAAN
Fasal
1. Tajuk ringkas, pemakaian dan permulaan kuat kuasa
2. Tafsiran
3. Kecualian prerogatif
BAHAGIAN II
MAJLIS AGAMA ISLAM WILAYAH PERSEKUTUAN
4. Penubuhan Majlis
5. Identiti di sisi undang-undang dan kuasa am Majlis
6. Majlis hendaklah membantu dan menasihati Yang di-Pertuan Agong
7. Kewajipan Majlis terhadap kemajuan ekonomi dan sosial orang Islam
8. Kuasa untuk menubuhkan syarikat
9. Kuasa untuk meminjam
10. Keanggotaan Majlis
11. Penamatan pelantikan
12. Pembatalan pelantikan
13. Penyiaran pelantikan, dan penamatan dan pembatalan pelantikan, dalam
Warta
14. Kawalan oleh Pengerusi
15. Setiausaha Majlis
16. Kehadiran bukan anggota dalam mesyuarat Majlis2 Rang Undang-Undang
Fasal
17. Mempengerusikan mesyuarat
18. Kuorum
19. Penjalanan urusan
20. Memanggil mesyuarat
21. Minit mesyuarat
22. Aturan urusan mesyuarat
23. Salinan terperaku bagi ketetapan
24. Permohonan cuti oleh Pengerusi dan anggota lain
25. Tindakan dalam hal yang perlu disegerakan
26. Jawatankuasa
27. Pewakilan kewajipan atau kuasa Majlis
28. Pelantikan Ketua Pegawai Eksekutif
29. Pelantikan pegawai dan pekhidmat Majlis
30. Kerahsiaan
31. Pekhidmat awam
32. Majlis boleh menentukan tatacaranya sendiri
BAHAGIAN III
MUFTI, JAWATANKUASA FATWA DAN FATWA BERHUBUNG DENGAN
PERKARA YANG MENYENTUH KEPENTINGAN NEGARA
33. Pelantikan Mufti dan Timbalan Mufti
34. Fungsi Mufti
35. Jawatankuasa Fatwa
36. Kuasa Jawatankuasa Fatwa untuk membuat fatwa
37. Tatacara membuat fatwa
38. Fatwa yang disiarkan dalam Warta adalah mengikat
39. Pindaan, ubah suaian atau pembatalan fatwa
40. Fatwa berhubung dengan perkara yang menyentuh kepentingan negara
41. Menerima pakai nasihat dan syor Jawatankuasa Fatwa KebangsaanPentadbiran Agama Islam
(Wilayah-Wilayah Persekutuan)
3
Fasal
42. Meminta pendapat daripada Jawatankuasa Fatwa
43. Qaul muktamad yang hendaklah diikuti
BAHAGIAN IV
MAHKAMAH SYARIAH DAN MAHKAMAH RAYUAN SYARIAH
44. Penubuhan Mahkamah Syariah dan Mahkamah Rayuan Syariah
45. Pelantikan Ketua Hakim Syarie
46. Pelantikan Hakim Mahkamah Rayuan Syariah
47. Pelantikan Hakim Mahkamah Tinggi Syariah
48. Pelantikan Hakim Mahkamah Rendah Syariah
49. Kod etika Hakim Syarie dan Hakim Mahkamah Rayuan Syariah
50. Ketua Pendaftar, Pendaftar, Timbalan Pendaftar dan Penolong Pendaftar
51. Bidang kuasa Mahkamah Tinggi Syariah
52. Bidang kuasa Mahkamah Rendah Syariah
53. Rayuan kepada Mahkamah Tinggi Syariah
54. Permohonan untuk mendapatkan kebenaran merayu
55. Perakuan pewarisan
56. Bidang kuasa pengawasan dan penyemakan Mahkamah Tinggi Syariah
57. Bidang kuasa Mahkamah Rayuan Syariah
58. Bidang kuasa pengawasan dan penyemakan Mahkamah Rayuan Syariah
59. Keanggotaan Mahkamah Rayuan Syariah
60. Keputusan Mahkamah Rayuan Syariah hendaklah ikut majoriti
61. Penerusan prosiding di Mahkamah Rayuan Syariah walaupun Hakim
tiada
62. Mahkamah terbuka
63. Bahasa
64. Tindakan bersaling
65. Perlindungan Hakim, pegawai Mahkamah, dsb.
66. Jawatankuasa Kaedah Mahkamah Syariah
67. Arahan Amalan4 Rang Undang-Undang
BAHAGIAN V
PENDAKWAAN DAN PERWAKILAN
Fasal
68. Ketua Pendakwa Syarie dan Pendakwa Syarie
69. Ketua Pegawai Penguat Kuasa Agama dan Pegawai Penguat Kuasa
Agama
70. Peguam Syarie
BAHAGIAN VI
PERUNTUKAN KEWANGAN
Baitulmal dan tatacara kewangan Majlis
71. Penubuhan Baitulmal
72. Anggaran pendapatan dan perbelanjaan
73. Perbelanjaan Majlis
74. Akaun bank
75. Akaun dan laporan tahunan
Zakat dan fi trah
76. Kuasa Majlis untuk memungut dan mengagihkan zakat dan fi trah
77. Kuasa untuk membuat peraturan-peraturan
78. Rayuan
Wakaf, nazar dan amanah
79. Majlis menjadi pemegang amanah tunggal wakaf, nazar dan amanah
80. Peletakhakan harta wakaf, nazar dan amanah pada Majlis
81. Sekatan bagi pewujudan amanah khairat
82. Pendapatan daripada wakaf dan nazar
83. Modal wakaf dan nazar
84. Pengertian surat cara tentang wakaf atau nazar
85. Penyiaran senarai harta wakaf, nazar dan amanahPentadbiran Agama Islam
(Wilayah-Wilayah Persekutuan)
5
Pungutan khairat
Fasal
86. Pungutan khairat
BAHAGIAN VII
MASJID
87. Majlis menjadi pemegang amanah tunggal bagi masjid dan tanah yang
berkaitan
88. Sekatan tentang penubuhan masjid dan penalti
89. Penubuhan masjid
90. Penyenggaraan masjid dan kawasannya
91. Pelantikan Pegawai Masjid
92. Tauliah Pegawai Masjid
93. Tempoh jawatan Pegawai Masjid
94. Kawalan dan arahan ke atas Pegawai Masjid
95. Jawatankuasa Kariah
96. Pengecualian masjid
BAHAGIAN VIII
PEMELUKAN AGAMA ISLAM
97. Kehendak-kehendak bagi pemelukan agama Islam
98. Saat memeluk agama Islam
99. Tugas dan kewajipan mualaf
100. Pelantikan Ketua Pendaftar Mualaf dan Pendaftar Mualaf
101. Pendaftaran mualaf
102. Perakuan Memeluk Agama Islam
103. Pengiktirafan mualaf sebagai orang Islam
104. Penentuan sama ada orang yang tidak didaftarkan ialah seorang mualaf
105. Kesalahan memberikan maklumat palsu
106. Kuasa untuk membuat peraturan-peraturan
107. Keupayaan untuk memeluk agama Islam 6 Rang Undang-Undang
BAHAGIAN IX
PENDIDIKAN AGAMA ISLAM
Fasal
108. Jawatankuasa Pengawasan Pengajaran Agama Islam
109. Kesalahan mengajar agama Islam atau apa-apa perkara tentang agama
Islam tanpa tauliah
110. Sekolah agama Islam
111. Pengecualian
BAHAGIAN X
AM
112. Kuasa am untuk membuat peraturan-peraturan
113. Hukum Syarak
BAHAGIAN XI
PEMANSUHAN, KECUALIAN DAN PERALIHAN
114. Pemansuhan
115. Kecualian dan peralihan
116. Keberterusan prosiding sivil dan jenayah
JADUALPentadbiran Agama Islam
(Wilayah-Wilayah Persekutuan)
7
RANG UNDANG-UNDANG
b e r n a m a
Suatu Akta bagi mengadakan peruntukan baru tentang pentadbiran
agama Islam, penubuhan dan bidang kuasa Mahkamah Syariah,
penubuhan dan fungsi Majlis Agama Islam Wilayah Persekutuan
dan perkara-perkara lain yang berhubungan dengannya.
[ ]
DIPERBUAT oleh Parlimen Malaysia seperti yang berikut:
BAHAGIAN I
PERMULAAN
Tajuk ringkas, pemakaian dan permulaan kuat kuasa
1. (1) Akta ini bolehlah dinamakan Akta Pentadbiran Agama
Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 2013.
(2) Akta ini terpakai hanya bagi Wilayah-Wilayah Persekutuan
Kuala Lumpur, Labuan dan Putrajaya.
(3) Akta ini mula berkuat kuasa pada tarikh yang ditetapkan oleh
Yang di-Pertuan Agong melalui pemberitahuan dalam Warta; dan
Yang di-Pertuan Agong boleh menetapkan tarikh yang berlainan
bagi permulaan kuat kuasa peruntukan yang berlainan dalam Akta
ini.8 Rang Undang-Undang
Tafsiran
2. (1) Dalam Akta ini, melainkan jika konteksnya menghendaki
makna yang lain—
"Akta terdahulu" ertinya Akta Pentadbiran Undang-Undang
Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 1993 [Akta 505];
"anak kariah" ertinya seseorang yang tinggal tetap atau pada
kelazimannya bermukim dalam sesuatu kariah masjid;
"Baitulmal" ertinya kumpulan wang yang ditubuhkan di bawah
seksyen 71;
"Hakim" atau "Hakim Syarie" ertinya Hakim Mahkamah Tinggi
Syariah atau Mahkamah Rendah Syariah, mengikut mana-mana
yang berkenaan, yang dilantik di bawah subseksyen 47(1) atau
48(1);
"Hakim Mahkamah Rayuan Syariah" ertinya Hakim Mahkamah
Rayuan Syariah yang dilantik di bawah subseksyen 46(1);
"Hukum Syarak" ertinya Hukum Syarak mengikut Mazhab
Shafie, atau mengikut mana-mana satu Mazhab Hanafi, Maliki
atau Hanbali;
"Jawatankuasa Fatwa" ertinya Jawatankuasa Fatwa yang
ditubuhkan di bawah seksyen 35;
"Jawatankuasa Fatwa Kebangsaan" ertinya Jawatankuasa Fatwa
Kebangsaan yang ditubuhkan oleh Majlis Raja-Raja di bawah
peraturan 11 Peraturan Majlis Kebangsaan bagi Hal Ehwal Ugama
Islam Malaysia;
"Jawatankuasa Kariah" ertinya Jawatankuasa Kariah yang
ditubuhkan melalui peraturan-peraturan yang dibuat di bawah
seksyen 95;
"kariah masjid", yang berhubungan dengan sesuatu masjid,
ertinya kawasan yang di dalamnya sesuatu masjid itu terletak;
"Ketua Hakim Syarie" ertinya Ketua Hakim Syarie yang dilantik
di bawah subseksyen 45(1);Pentadbiran Agama Islam
(Wilayah-Wilayah Persekutuan)
9
"Ketua Pegawai Eksekutif" ertinya Ketua Pegawai Eksekutif
Majlis yang dilantik di bawah subseksyen 28(1);
"Ketua Pegawai Penguat Kuasa Agama" ertinya pegawai yang
dilantik sebagai Ketua Pegawai Penguat Kuasa Agama di bawah
subseksyen 69(1);
"Ketua Pendakwa Syarie" ertinya pegawai yang dilantik sebagai
Ketua Pendakwa Syarie di bawah subseksyen 68(1);
"Mahkamah" ertinya Mahkamah Rendah Syariah atau Mahkamah
Tinggi Syariah, mengikut mana-mana yang berkenaan, yang
ditubuhkan di bawah subseksyen 44(1) atau (2);
"Mahkamah Rayuan Syariah" ertinya Mahkamah Rayuan Syariah
yang ditubuhkan di bawah subseksyen 44(3);
"Mahkamah Sivil" ertinya mana-mana mahkamah yang ditubuhkan
di bawah Perkara 121 Perlembagaan Persekutuan;
"Mahkamah Syariah" ertinya Mahkamah Rendah Syariah atau
Mahkamah Tinggi Syariah, mengikut mana-mana yang berkenaan,
yang ditubuhkan di bawah subseksyen 44(1) atau (2);
"Majlis" ertinya Majlis Agama Islam Wilayah Persekutuan yang
ditubuhkan di bawah subseksyen 4(1);
"Majlis terdahulu" ertinya Majlis Agama Islam Wilayah
Persekutuan yang ditubuhkan di bawah Akta terdahulu;
"masjid" ertinya bangunan—
(a) yang digunakan bagi sembahyang Jumaat dan sembahyang
lain dan kegiatan yang disuruh, disyorkan atau dibenarkan
oleh agama Islam; dan
(b) yang penggunaannya sebagai yang sedemikian dibenarkan
oleh Majlis di bawah seksyen 89,
dan termasuklah mana-mana surau, madrasah atau bangunan lain
yang ditetapkan oleh Majlis sebagai masjid di bawah seksyen
itu;10 Rang Undang-Undang
"Menteri" ertinya Menteri yang bertanggungjawab bagi pentadbiran
agama Islam di Wilayah-Wilayah Persekutuan;
"mualaf" ertinya orang yang memeluk agama Islam yang disebut
di dalam seksyen 98;
"Mufti" ertinya orang yang dilantik menjadi Mufti bagi WilayahWilayah Persekutuan di bawah subseksyen 33(1), dan termasuklah
Timbalan Mufti;
"nazar" ertinya ikrar yang dilafazkan untuk melakukan sesuatu
perbuatan bagi apa-apa maksud yang dibenarkan oleh Hukum
Syarak;
"nazar am" ertinya sesuatu nazar yang dimaksudkan keseluruhannya
atau sebahagiannya bagi faedah masyarakat Islam pada amnya atau
mana-mana bahagian masyarakat Islam, dan bukan bagi individu
atau individu-individu;
"Negeri" termasuklah Wilayah-Wilayah Persekutuan Kuala
Lumpur, Labuan dan Putrajaya;
"orang Islam" ertinya seseorang yang menganut agama Islam
dan termasuklah—
(a) seseorang yang salah seorang atau kedua-dua ibu bapanya,
pada masa kelahiran orang itu, ialah orang Islam;
(b) seseorang yang dibesarkan atas asas bahawa dia ialah
orang Islam;
(c) seseorang yang telah memeluk agama Islam mengikut
kehendak seksyen 97;
(d) seseorang yang lazimnya dikenali sebagai orang Islam;
atau
(e) seseorang yang ditunjukkan sebagai telah menyatakan,
dalam hal keadaan yang dia terikat di sisi undangundang untuk menyatakan yang benar, bahawa dia ialah
orang Islam, sama ada pernyataan itu secara lisan atau
bertulis;Pentadbiran Agama Islam
(Wilayah-Wilayah Persekutuan)
11
"Pegawai Masjid" ertinya Imam, Imam Ratib, Bilal, Pembantu
Bilal atau mana-mana orang yang memegang sesuatu jawatan
dengan apa-apa nama, stail atau gelaran sebagaimana yang
diberikan dari semasa ke semasa oleh Majlis berhubung dengan
pengurusan sesuatu masjid;
"Pegawai Penguat Kuasa Agama" ertinya pegawai yang
dilantik sebagai Pegawai Penguat Kuasa Agama di bawah
subseksyen 69(1);
"Peguam Syarie" ertinya orang yang diterima masuk sebagai
Peguam Syarie di bawah seksyen 70;
"Pendakwa Syarie" ertinya pegawai yang dilantik di bawah
subseksyen 68(3);
"Pengerusi" ertinya Pengerusi Majlis yang dilantik di bawah
seksyen 10;
"Setiausaha" ertinya Setiausaha Majlis yang disebut dalam
subseksyen 15(1);
"wakaf" ertinya—
(a) penyerahan kekal hakmilik mana-mana harta yang
daripadanya apa-apa faedah, keuntungan atau kepentingan
boleh dinikmati;
(b) penyerahan kekal apa-apa faedah, keuntungan atau
kepentingan yang boleh dinikmati daripada apa-apa
harta; atau
(c) penyediaan kepakaran dan perkhidmatan yang daripadanya
apa-apa faedah, keuntungan atau kepentingan boleh
dinikmati,
sama ada sebagai wakaf am atau wakaf khas mengikut Hukum
Syarak tetapi tidak termasuk amanah sebagaimana yang ditakrifkan
di bawah Akta Pemegang Amanah 1949 [Akta 208];
"wakaf am" ertinya apa-apa wakaf yang diwujudkan bagi maksud
kebajikan dan khairat umum mengikut Hukum Syarak;12 Rang Undang-Undang
"wakaf khas" ertinya apa-apa wakaf yang diwujudkan bagi
maksud khusus sama ada ditentukan oleh waqif atau Majlis dan
hendaklah mengikut Hukum Syarak;
"waqif" ertinya orang yang mewujudkan suatu wakaf.
(2) Semua perkataan dan ungkapan yang digunakan dalam Akta
ini dan tidak ditakrifkan dalam Akta ini tetapi ditakrifkan dalam
Bahagian I Akta Tafsiran 1948 dan 1967 [Akta 388] hendaklah
masing-masing mempunyai erti yang diberikan kepadanya dalam
Bahagian itu setakat yang erti itu tidak bercanggah dengan Hukum
Syarak.
(3) Bagi mengelakkan keraguan tentang identiti atau pentafsiran
perkataan dan ungkapan yang digunakan dalam Akta ini yang
disenaraikan dalam Jadual, rujukan bolehlah dibuat kepada
tulisan Arab bagi perkataan dan ungkapan itu yang ditunjukkan
bersetentangan dengannya dalam Jadual itu.
Kecualian prerogatif
3. Kecuali sebagaimana yang diperuntukkan dengan nyata dalam
Akta ini, tiada apa-apa jua yang terkandung dalam Akta ini boleh
mengurangkan atau menyentuh hak dan kuasa Yang di-Pertuan
Agong sebagai Ketua Agama Islam di dalam Wilayah-Wilayah
Persekutuan sebagaimana yang ditetapkan dan dinyatakan dalam
Perlembagaan Persekutuan.
BAHAGIAN II
MAJLIS AGAMA ISLAM WILAYAH PERSEKUTUAN
Penubuhan Majlis
4. (1) Suatu badan yang dikenali sebagai "Majlis Agama Islam
Wilayah Persekutuan" ditubuhkan untuk membantu dan menasihati
Yang di-Pertuan Agong dalam perkara berhubung dengan agama
Islam.Pentadbiran Agama Islam
(Wilayah-Wilayah Persekutuan)
13
(2) Majlis Agama Islam Wilayah Persekutuan yang ditubuhkan
menurut kuasa Akta terdahulu sebaik sebelum permulaan
kuat kuasa seksyen ini hendaklah, pada permulaan kuat kuasa
seksyen ini, disifatkan sebagai Majlis yang ditubuhkan di bawah
subseksyen (1).
Identiti di sisi undang-undang dan kuasa am Majlis
5. (1) Majlis hendaklah menjadi suatu pertubuhan perbadanan
yang kekal turun-temurun dan mempunyai suatu meterai perbadanan
yang hendaklah mengandungi apa-apa tanda yang diluluskan oleh
Majlis dan meterai itu boleh, dari semasa ke semasa, dipecahkan,
ditukar, diubah atau dibuat baru sebagaimana yang difikirkan patut
oleh Majlis, dan, sehingga suatu meterai diadakan oleh Majlis,
meterai Majlis terdahulu bolehlah digunakan sebagai meterai
perbadanan Majlis.
(2) Majlis boleh membawa guaman dan dibawa guaman
terhadapnya atas nama perbadanannya.
(3) Tertakluk kepada dan bagi maksud Akta ini, Majlis boleh,
atas apa-apa terma yang disifatkannya patut mengikut Hukum
Syarak—
(a) membuat kontrak; dan
(b) berkenaan dengan tiap-tiap jenis harta alih dan tak alih
dan kepentingan mengenai harta alih dan tak alih bagi
tiap-tiap perihalan—
(i) memperoleh, membeli dan mengambil harta dan
kepentingan itu; dan
(ii) memegang, menikmati, memindahhakkan,
menyerahhakkan, menyerahkan, memulangkan,
menggadai, menggadai janji, mendemis,
menyerahhak semula, memindahkan atau selainnya
melupuskan, atau membuat apa-apa urusan
mengenai, harta itu dan apa-apa kepentingan
mengenai harta itu yang terletak hak pada
Majlis.
(4) Majlis hendaklah mempunyai kuasa untuk bertindak sebagai
wasi sesuatu wasiat atau sebagai pentadbir harta pusaka seseorang
si mati atau sebagai pemegang amanah mana-mana amanah.14 Rang Undang-Undang
(5) Majlis hendaklah mempunyai apa-apa kuasa selanjutnya
dan menjalankan apa-apa kewajipan yang diberikan kepadanya
oleh Akta ini atau mana-mana Akta lain.
Majlis hendaklah membantu dan menasihati Yang di-Pertuan
Agong
6. Majlis hendaklah membantu dan menasihati Yang di-Pertuan
Agong berkenaan dengan semua perkara berhubung dengan agama
Islam di dalam Wilayah-Wilayah Persekutuan, kecuali perkaraperkara Hukum Syarak dan berhubung dengan pentadbiran keadilan,
dan dalam semua perkara sedemikian hendaklah menjadi pihak
berkuasa utama di dalam Wilayah-Wilayah Persekutuan selepas
Yang di-Pertuan Agong, kecuali jika diperuntukkan selainnya
dalam Akta ini.
Kewajipan Majlis terhadap kemajuan ekonomi dan sosial
orang Islam
7. (1) Menjadi kewajipan Majlis untuk menggalakkan, mendorong,
memudahkan dan mengusahakan kemajuan ekonomi dan sosial
masyarakat Islam di dalam Wilayah-Wilayah Persekutuan selaras
dengan Hukum Syarak.
(2) Bagi maksud menunaikan kewajipannya di bawah
subseksyen (1), Majlis hendaklah mempunyai kuasa—
(a) untuk menjalankan segala aktiviti yang tidak melibatkan
apa-apa unsur yang tidak dibenarkan oleh agama
Islam, khususnya memajukan perusahaan komersial
dan perindustrian, yang penjalanannya ternyata kepada
Majlis adalah perlu, berfaedah atau menyenangkan
bagi atau berkaitan dengan penunaian kewajipan yang
sedemikian, termasuklah membuat, memasang, memproses,
membungkus, menggred dan memasarkan keluaran;
(b) untuk menggalakkan penjalanan apa-apa aktiviti sedemikian
oleh badan atau orang lain, dan bagi maksud itu
untuk menubuhkan atau memperkembangkan, atau
menggalakkan penubuhan atau perkembangan, badan
lain untuk menjalankan apa-apa aktiviti sedemikian sama
ada di bawah kawalan sepenuhnya atau kawalan separa Pentadbiran Agama Islam
(Wilayah-Wilayah Persekutuan)
15
oleh Majlis atau secara bebas, dan untuk memberikan
bantuan kepada badan atau orang lain itu yang ternyata
kepada Majlis mempunyai kemudahan untuk menjalankan
apa-apa aktiviti sedemikian, termasuklah pemberian
bantuan kewangan dengan cara pemberian pinjaman atau
selainnya;
(c) untuk menjalankan apa-apa aktiviti sedemikian bersamasama dengan badan atau orang lain, termasuklah jabatan
atau pihak berkuasa Kerajaan Persekutuan atau Kerajaan
Negeri, atau sebagai ejen pengurus atau selainnya bagi
pihak Kerajaan Persekutuan;
(d) untuk melabur dalam apa-apa pelaburan yang dibenarkan
sebagaimana yang ditakrifkan oleh Akta Pemegang
Amanah 1949, dan melupuskan pelaburan itu atas apaapa terma dan syarat sebagaimana yang ditentukan oleh
Majlis;
(e) untuk menubuhkan apa-apa skim bagi pemberian pinjaman
daripada Baitulmal kepada individu beragama Islam bagi
maksud pendidikan tinggi;
(f) untuk menubuhkan, menyenggarakan dan mengawal sekolah
Islam, institusi pengajian Islam dan institusi latihan dan
penyelidikan Islam;
(g) untuk menubuhkan, menyenggarakan dan menguruskan
rumah kebajikan, tempat perlindungan dan pusat pemulihan;
dan
(h) untuk melakukan segala perbuatan yang difikirkan oleh
Majlis dikehendaki atau suai manfaat.
Kuasa untuk menubuhkan syarikat
8. (1) Majlis boleh, dengan kelulusan Yang di-Pertuan Agong,
menubuhkan syarikat di bawah Akta Syarikat 1965 [Akta 125]
untuk menjalankan apa-apa aktiviti Majlis dalam melaksanakan
kewajipan dan kuasanya di bawah seksyen 7.
(2) Tiap-tiap syarikat yang ditubuhkan atau berupa sebagai
ditubuhkan oleh Majlis di bawah Akta Syarikat 1965 sebaik
sebelum permulaan kuat kuasa seksyen ini, hendaklah, pada
permulaan kuat kuasa seksyen ini, disifatkan telah ditubuhkan
dengan sah dan hendaklah terus wujud seolah-olah syarikat itu
telah ditubuhkan oleh Majlis di bawah subseksyen (1).16 Rang Undang-Undang
(3) Apa-apa pembiayaan atau bantuan kewangan yang
diberikan oleh Majlis kepada sesuatu syarikat yang disebut dalam
subseksyen (2) hendaklah disifatkan telah diberikan dengan sah
di bawah subseksyen 7(2).
Kuasa untuk meminjam
9. (1) Majlis boleh, dengan kelulusan Menteri Kewangan dan
atas apa-apa terma dan syarat yang ditentukan oleh Menteri
Kewangan, meminjam apa-apa jumlah wang yang diperlukannya
untuk menunaikan mana-mana fungsinya di bawah Akta ini.
(2) Jumlah wang yang dipinjam di bawah subseksyen (1)
hendaklah dibayar ke dalam Baitulmal.
Keanggotaan Majlis
10. (1) Majlis hendaklah terdiri daripada anggota yang
berikut:
(a) Pengerusi, yang hendaklah dilantik oleh Yang di-Pertuan
Agong atas nasihat Perdana Menteri;
(b) Ketua Pengarah Jabatan Kemajuan Islam Malaysia sebagai
Timbalan Pengerusi;
(c) Ketua Setiausaha Negara atau wakilnya;
(d) Peguam Negara atau wakilnya;
(e) Mufti;
(f) Ketua Polis Wilayah Persekutuan Kuala Lumpur atau
wakilnya;
(g) Datuk Bandar Kuala Lumpur atau wakilnya; dan
(h) tidak lebih daripada lapan belas orang anggota lain
yang hendaklah dilantik oleh Yang di-Pertuan Agong
atas nasihat Menteri, sekurang-kurangnya enam orang
daripada mereka hendaklah orang yang arif dalam Hukum
Syarak.
(2) Anggota Majlis yang dilantik di bawah perenggan (1)(a)
dan (h) hendaklah memegang jawatan selama tempoh yang tidak
melebihi tiga tahun.Pentadbiran Agama Islam
(Wilayah-Wilayah Persekutuan)
17
(3) Seseorang anggota Majlis yang telah habis tempoh jawatannya
adalah layak dilantik semula.
(4) Jika orang yang memegang jawatan yang dinyatakan dalam
perenggan (1)(c), (d), (f) atau (g) bukan seorang Islam, wakil
orang itu hendaklah seorang orang Islam dan hendaklah menjadi
anggota bagi menggantikan orang itu.
(5) Tiap-tiap orang yang, sebaik sebelum permulaan kuat kuasa
seksyen ini telah dilantik sebagai Pengerusi, Timbalan Pengerusi
dan anggota Majlis terdahulu hendaklah, pada permulaan kuat
kuasa seksyen ini dan tertakluk kepada Akta ini, terus menjadi
Pengerusi, Timbalan Pengerusi dan anggota Majlis masing-masing
sehingga habis tempoh pelantikannya.
Penamatan pelantikan
11. Pelantikan seseorang anggota Majlis yang dilantik hendaklah
tamat—
(a) apabila dia mati;
(b) jika dia meletakkan jawatannya dengan surat yang
dialamatkan kepada Yang di-Pertuan Agong melalui
Pengerusi, atau dalam hal Pengerusi, dengan surat yang
dialamatkan kepada Yang di-Pertuan Agong melalui
Menteri; atau
(c) jika dia tidak ada di Malaysia, tanpa kebenaran bertulis
daripada Pengerusi, selama tempoh melebihi enam
bulan.
Pembatalan pelantikan
12. Yang di-Pertuan Agong boleh, atas nasihat Menteri, membatalkan
pelantikan mana-mana anggota Majlis yang dilantik jika—
(a) kelakuan anggota itu, sama ada yang berkaitan dengan
kewajipannya sebagai anggota atau selainnya, adalah
kelakuan yang memburukkan nama Majlis;
(b) anggota itu telah menjadi tidak berupaya untuk menjalankan
kewajipannya dengan sempurna sebagai anggota
Majlis; 18 Rang Undang-Undang
(c) anggota itu telah tidak menghadiri tiga mesyuarat Majlis
secara berturut-turut tanpa alasan yang mencukupi pada
pendapat Pengerusi atau, dalam hal Pengerusi, tanpa
kebenaran Menteri;
(d) anggota itu telah bertindak bertentangan dengan kepentingan
Majlis; atau
(e) anggota itu ialah seorang bankrap.
Penyiaran pelantikan, dan penamatan dan pembatalan
pelantikan, dalam Warta
13. Pelantikan di bawah seksyen 10, dan penamatan dan pembatalan
pelantikan di bawah seksyen 11 dan 12, hendaklah disiarkan
dalam Warta.
Kawalan oleh Pengerusi
14. Pengerusi hendaklah menjalankan kawalan ke atas
segala pertimbangtelitian dan prosiding Majlis dan hendaklah
bertanggungjawab bagi penjalanannya yang sepatutnya dan
teratur.
Setiausaha Majlis
15. (1) Pengarah Jabatan Agama Islam Wilayah Persekutuan
hendaklah menjadi Setiausaha Majlis.
(2) Tertakluk kepada apa-apa arahan yang diberikan oleh
Pengerusi kepadanya, Setiausaha hendaklah bertanggungjawab ke
atas semua surat-menyurat dan dokumen Majlis, dan hendaklah
dalam apa-apa hal lain menjalankan tugas yang dikenakan ke atasnya
oleh Akta ini atau yang diberikan kepadanya oleh Pengerusi.
(3) Setiausaha berhak menghadiri semua mesyuarat Majlis dan
mengambil bahagian dalam pertimbangtelitiannya, tetapi tidak
berhak mengundi. Pentadbiran Agama Islam
(Wilayah-Wilayah Persekutuan)
19
Kehadiran bukan anggota dalam mesyuarat Majlis
16. (1) Jika seseorang anggota Majlis di bawah perenggan 10(1)(c),
(d), (e), (f), (g) atau subseksyen 10(4) tidak dapat menghadiri
mana-mana mesyuarat Majlis, anggota itu boleh diwakili oleh
seorang pegawai beragama Islam daripada Jabatan yang sama
dengannya dalam mesyuarat itu.
(2) Pengerusi boleh mengundang mana-mana orang yang bukan
anggota Majlis untuk hadir dalam mana-mana mesyuarat Majlis
jika urusan di hadapan mesyuarat itu menyebabkan kehadiran
orang itu diperlukan.
(3) Seorang wakil anggota yang disebut di bawah subseksyen (1)
dan seseorang yang diundang di bawah subseksyen (2) berhak
mengambil bahagian dalam pertimbangtelitian Majlis tetapi tidak
berhak mengundi.
Mempengerusikan mesyuarat
17. (1) Pengerusi, atau semasa ketidakhadirannya, Timbalan
Pengerusi, hendaklah mempengerusikan semua mesyuarat
Majlis.
(2) Jika Pengerusi dan Timbalan Pengerusi tidak hadir dalam
sesuatu mesyuarat, anggota yang hadir hendaklah memilih seorang
daripada kalangan anggota-anggota itu untuk mempengerusikan
mesyuarat itu.
Kuorum
18. Tiada urusan, kecuali mengenai penangguhan, boleh dilakukan
dalam sesuatu mesyuarat, dan tiada ketetapan atau tindakan Majlis
yang dibuat atau dilaksanakan dalam sesuatu mesyuarat adalah
sah, melainkan jika sekurang-kurangnya satu pertiga daripada
anggotanya, termasuklah orang yang mempengerusikan mesyuarat,
hadir dalam mesyuarat itu.20 Rang Undang-Undang
Penjalanan urusan
19. (1) Kecuali sebagaimana yang diperuntukkan dengan nyata
selainnya oleh Akta ini, semua urusan Majlis hendaklah dijalankan
dalam mesyuarat Majlis yang diadakan secara berkala dan hendaklah
dibereskan melalui ketetapan majoriti anggota yang hadir dan
berhak mengundi.
(2) Ketetapan secara bertulis yang ditandatangani oleh semua
anggota Majlis hendaklah, melainkan jika dalam mana-mana hal
atau golongan hal khas diarahkan selainnya oleh Yang di-Pertuan
Agong, mempunyai kesan yang sama seperti ketetapan yang
diluluskan dengan sewajarnya di bawah subseksyen (1).
Memanggil mesyuarat
20. (1) Mesyuarat Majlis hendaklah diadakan dengan tetap
sehingga tidak lebih daripada tiga bulan kalendar boleh berlalu
antara satu mesyuarat dengan mesyuarat yang berikutnya.
(2) Semua mesyuarat Majlis hendaklah dipanggil oleh
Setiausaha.
(3) Pengerusi boleh, pada bila-bila masa, mengarahkan Setiausaha
memanggil mesyuarat.
(4) Mana-mana empat orang anggota Majlis boleh pada bila-bila
masa secara bertulis menghendaki Setiausaha memanggil mesyuarat
Majlis dengan syarat mereka memaklumkan Setiausaha maksud
yang baginya mereka menghendaki mesyuarat itu dipanggil.
(5) Setiausaha hendaklah memanggil mesyuarat dalam
tempoh empat belas hari dari tarikh penerimaan arahan di bawah
subseksyen (3) atau kehendak di bawah subseksyen (4).
(6) Sekurang-kurangnya tujuh hari notis secara bertulis hendaklah
diberikan bagi mana-mana mesyuarat, tetapi Pengerusi boleh, jika
dia berpendapat bahawa ada keperluan mendesak untuk memanggil
suatu mesyuarat dengan notis yang lebih singkat, mengarahkan
supaya kehendak notis tujuh hari itu diketepikan.
(7) Notis mesyuarat boleh dihantar melalui pos, faksimile atau
e-mel.Pentadbiran Agama Islam
(Wilayah-Wilayah Persekutuan)
21
(8) Notis yang dihantar kepada seseorang anggota Majlis
melalui pos hendaklah dialamatkan ke tempat tinggalnya yang
terakhir diketahui dan hendaklah disifatkan telah disampaikan
mengikut penjalanan biasa pos.
(9) Notis yang dihantar kepada seseorang anggota Majlis
melalui faksimile hendaklah dihantar kepada nombor faksimile
yang diberikan oleh anggota itu secara bertulis kepada Setiausaha
dan notis itu hendaklah disifatkan telah diterima oleh anggota itu
apabila kod panggilan balik diterima oleh Setiausaha.
(10) Notis yang dihantar kepada seseorang anggota Majlis
melalui e-mel hendaklah dihantar ke alamat e-mel yang diberikan
oleh anggota itu kepada Setiausaha secara bertulis dan notis itu
hendaklah disifatkan telah diterima oleh anggota itu—
(a) jika pentadbir e-mel yang berkenaan memaklumkan bahawa
e-mel itu sudah berjaya dihantar; atau
(b) jika tidak ada makluman daripada pentadbir e-mel bahawa
e-mel itu telah tidak berjaya dihantar.
(11) Tiada notis mesyuarat diperlukan dalam hal anggota Majlis
yang sedang berada di luar Malaysia.
Minit mesyuarat
21. (1) Setiausaha hendaklah menyimpan minit segala mesyuarat
Majlis.
(2) Tertakluk kepada subseksyen (4), minit mesyuarat yang
terdahulu hendaklah dibaca dan disahkan, tertakluk kepada apaapa pindaan yang diperlukan, pada tiap-tiap mesyuarat.
(3) Minit itu hendaklah dicatatkan dalam buku minit Majlis
dan hendaklah mengandungi rekod kata demi kata penuh bagi
tiap-tiap ketetapan yang dibuat oleh Majlis.
(4) Sebelum sesuatu minit mesyuarat yang terdahulu boleh dibaca
dan disahkan pada tiap-tiap mesyuarat di bawah subseksyen (2),
suatu salinan draf minit itu hendaklah dihantar kepada Yang
di-Pertuan Agong untuk perkenannya dengan secepat yang dapat
dilaksanakan selepas setiap mesyuarat Majlis yang berhubungan 22 Rang Undang-Undang
dengan draf minit itu; dan jika minit itu dipinda semasa minit itu
disahkan oleh mesyuarat, Yang di-Pertuan Agong hendaklah dengan
serta-merta dimaklumkan tentang pindaan yang dibuat itu.
(5) Tiada keputusan yang dibuat dalam mana-mana mesyuarat
Majlis boleh diambil tindakan sehingga minit mesyuarat itu
disahkan atau, jika tindakan dikehendaki diambil sebelum minit itu
disahkan, Yang di-Pertuan Agong telah menandakan perkenannya
secara bertulis bagi tindakan itu diambil.
Aturan urusan mesyuarat
22. (1) Pengerusi hendaklah menentukan aturan urusan
mesyuarat.
(2) Pengerusi boleh menentukan aturan anggota Majlis boleh
berucap dalam mesyuarat dan boleh pada bila-bila masa menghendaki
mana-mana anggota berhenti berucap dalam mesyuarat.
(3) Pengerusi hendaklah mempunyai undi pemutus jika terdapat
persamaan undi bagi apa-apa ketetapan.
Salinan terperaku bagi ketetapan
23. Suatu salinan apa-apa ketetapan Majlis yang diperakui oleh
Setiausaha sebagai salinan benar ketetapan itu hendaklah menjadi
keterangan yang mencukupi mengenainya, dan semua mahkamah
hendaklah memberikan pengiktirafan kehakiman kepada ketetapan
itu tanpa bukti tandatangan Setiausaha.
Permohonan cuti oleh Pengerusi dan anggota lain
24. (1) Jika Pengerusi menjangkakan bahawa dia tidak akan
berada di Malaysia selama tempoh lebih daripada tiga puluh hari,
dia hendaklah memohon cuti daripada Yang di-Pertuan Agong
dan Yang di-Pertuan Agong boleh memberikan apa-apa arahan
sebagaimana yang difikirkannya patut.
(2) Jika mana-mana anggota Majlis menjangkakan bahawa dia
tidak akan berada di Malaysia selama tempoh lebih daripada tiga
puluh hari, dia hendaklah memohon cuti daripada Pengerusi.Pentadbiran Agama Islam
(Wilayah-Wilayah Persekutuan)
23
Tindakan dalam hal yang perlu disegerakan
25. (1) Dalam apa-apa hal yang perlu disegerakan, Pengerusi
boleh melakukan atau mengarahkan supaya dilakukan bagi pihak
Majlis apa-apa tindakan atau perkara yang boleh dilakukan dengan
sah melalui ketetapan Majlis.
(2) Jika apa-apa tindakan atau perkara dilakukan menurut
subseksyen (1), suatu mesyuarat Majlis hendaklah diadakan
dalam masa tujuh hari selepas itu bagi maksud mengesahkan
tindakan atau perkara yang dilakukan itu; dan jika Majlis enggan
mengesahkan tindakan atau perkara yang dilakukan itu, Yang
di-Pertuan Agong boleh memberikan apa-apa arahan berkenaan
dengannya sebagaimana yang difikirkannya patut.
Jawatankuasa
26. Majlis boleh menubuhkan apa-apa jawatankuasa untuk
membantunya dalam menunaikan kewajipannya atau menjalankan
kuasanya.
Pewakilan kewajipan atau kuasa Majlis
27. (1) Majlis boleh, melalui ketetapan, dan tertakluk kepada
syarat dan sekatan yang difikirkan patut oleh Majlis, mewakilkan
penunaian mana-mana kewajipannya atau penjalanan manamana kuasanya kepada Pengerusi, Setiausaha atau mana-mana
jawatankuasa Majlis.
(2) Penunaian kewajipan dan penjalanan kuasa menurut
pewakilan di bawah subseksyen (1) hendaklah tertakluk kepada
kawalan dan arahan Majlis.
(3) Pengerusi, Setiausaha atau jawatankuasa yang kepadanya
pewakilan dibuat di bawah subseksyen (1) hendaklah memaklumkan
Majlis tentang semua tindakan dan perkara yang dilakukan olehnya
menurut pewakilan itu.24 Rang Undang-Undang
Pelantikan Ketua Pegawai Eksekutif
28. (1) Majlis hendaklah melantik seorang Ketua Pegawai
Eksekutif Majlis daripada kalangan pegawai perkhidmatan awam
am Persekutuan atas apa-apa terma dan syarat yang difikirkan
sesuai oleh Majlis.
(2) Ketua Pegawai Eksekutif hendaklah—
(a) bertanggungjawab dalam membantu Setiausaha dalam
melaksanakan dasar dan ketetapan Majlis;
(b) mempunyai kawalan am terhadap pegawai dan pekhidmat
Majlis; dan
(c) bertanggungjawab terhadap apa-apa arahan Majlis dari
semasa ke semasa.
Pelantikan pegawai dan pekhidmat Majlis
29. (1) Majlis boleh melantik atau mengambil kerja apa-apa
bilangan pegawai dan pekhidmat yang perlu untuk membantunya
menjalankan fungsi-fungsinya.
(2) Majlis boleh, dengan kelulusan Yang di-Pertuan Agong,
membuat peraturan-peraturan mengenai syarat perkhidmatan
pegawai dan pekhidmatnya.
Kerahsiaan
30. Prosiding Majlis hendaklah dirahsiakan dan tiada anggota
Majlis, termasuklah wakilnya yang disebut dalam seksyen 16,
pegawai dan pekhidmat Majlis, dan orang yang diundang ke
sesuatu mesyuarat Majlis, boleh mendedahkan apa-apa perkara
yang telah berbangkit dalam mana-mana mesyuarat Majlis kepada
mana-mana orang selain Yang di-Pertuan Agong atau Menteri
atau mana-mana anggota Majlis melainkan jika dia dibenarkan
secara nyata oleh Majlis.
Pekhidmat awam
31. Tiap-tiap anggota, pegawai dan pekhidmat Majlis hendaklah
disifatkan sebagai pekhidmat awam mengikut pengertian Kanun
Keseksaan [Akta 574].Pentadbiran Agama Islam
(Wilayah-Wilayah Persekutuan)
25
Majlis boleh menentukan tatacaranya sendiri
32. Tertakluk kepada peruntukan lain Akta ini, Majlis boleh
menentukan tatacara dan amalannya sendiri.
BAHAGIAN III
MUFTI, JAWATANKUASA FATWA DAN FATWA BERHUBUNG
DENGAN PERKARA YANG MENYENTUH KEPENTINGAN NEGARA
Pelantikan Mufti dan Timbalan Mufti
33. (1) Yang di-Pertuan Agong, atas nasihat Menteri, selepas
berunding dengan Majlis, boleh melantik mana-mana orang yang
layak dan sesuai untuk menjadi Mufti dan Timbalan Mufti bagi
Wilayah-Wilayah Persekutuan.
(2) Pelantikan Mufti dan Timbalan Mufti hendaklah disiarkan
dalam Warta.
(3) Orang yang, sebaik sebelum permulaan kuat kuasa seksyen
ini, merupakan Mufti dan Timbalan Mufti bagi Wilayah-Wilayah
Persekutuan di bawah Akta terdahulu hendaklah, pada permulaan
kuat kuasa seksyen ini, disifatkan telah dilantik dengan sewajarnya
di bawah seksyen ini dan hendaklah terus memegang jawatan
itu.
Fungsi Mufti
34. Mufti hendaklah membantu dan menasihati Yang di-Pertuan
Agong berkenaan dengan semua perkara Hukum Syarak, dan dalam
semua perkara sedemikian hendaklah menjadi pihak berkuasa
utama di Wilayah-Wilayah Persekutuan selepas Yang di-Pertuan
Agong, kecuali jika diperuntukkan selainnya dalam Akta ini.
Jawatankuasa Fatwa
35. (1) Suatu jawatankuasa yang dikenali sebagai Jawatankuasa
Fatwa ditubuhkan.26 Rang Undang-Undang
(2) Jawatankuasa Fatwa hendaklah terdiri daripada—
(a) Mufti, sebagai Pengerusi;
(b) Timbalan Mufti;
(c) dua orang anggota Majlis yang dinamakan oleh Majlis;
(d) tidak kurang daripada dua orang dan tidak lebih daripada
tujuh orang yang layak dan sesuai yang dilantik oleh
Majlis; dan
(e) seorang pegawai daripada Jabatan Mufti yang dilantik
oleh Majlis, sebagai Setiausaha.
(3) Orang yang, sebaik sebelum permulaan kuat kuasa seksyen
ini, telah dilantik atau dinamakan sebagai anggota Jawatankuasa
Perundingan Hukum Syarak yang ditubuhkan di bawah Akta
terdahulu hendaklah, pada permulaan kuat kuasa seksyen ini
dan tertakluk kepada Akta ini, disifatkan telah dilantik atau
dinamakan di bawah seksyen ini dan hendaklah terus menjadi
anggota Jawatankuasa Fatwa sehingga habis tempoh pelantikannya
di bawah Akta terdahulu.
(4) Tertakluk kepada Akta ini, Jawatankuasa Fatwa boleh
menentukan tatacara dan amalannya sendiri.
Kuasa Jawatankuasa Fatwa untuk membuat fatwa
36. Tertakluk kepada seksyen 40, Jawatankuasa Fatwa hendaklah,
atas arahan Yang di-Pertuan Agong, dan boleh atas inisiatifnya
sendiri atau atas permintaan mana-mana orang yang dibuat melalui
surat yang ditujukan kepada Mufti, membuat suatu fatwa atas
apa-apa persoalan yang belum selesai atau yang menimbulkan
pertikaian berhubung dengan Hukum Syarak.
Tatacara membuat fatwa
37. (1) Sebelum Jawatankuasa Fatwa membuatsuatu fatwa, Mufti
boleh menyebabkan suatu kajian atau penyelidikan dijalankan
sebagaimana yang diarahkan olehnya dan suatu kertas kerja
disediakan.Pentadbiran Agama Islam
(Wilayah-Wilayah Persekutuan)
27
(2) Bila mana Jawatankuasa Fatwa bercadang hendak membuat
suatu fatwa, Mufti hendaklah memanggil suatu mesyuarat
Jawatankuasa Fatwa bagi maksud membincangkan fatwa yang
dicadangkan itu.
(3) Selepas suatu fatwa dibuat oleh Jawatankuasa Fatwa,
Mufti hendaklah, bagi pihak dan atas nama Jawatankuasa Fatwa,
membuat syor kepada Yang di-Pertuan Agong untuk mendapatkan
perkenannya bagi penyiaran fatwa itu dalam Warta.
(4) Apabila fatwa itu telah diperkenankan oleh Yang di-Pertuan
Agong, Mufti hendaklah memaklumkan Majlis tentang fatwa itu
dan selepas itu hendaklah menyebabkan supaya fatwa itu disiarkan
dalam Warta.
(5) Sesuatu fatwa yang disiarkan dalam Warta hendaklah
disertakan dengan pernyataan bahawa fatwa itu dibuat di bawah
seksyen ini.
(6) Sesuatu fatwa hendaklah disiarkan dalam bahasa kebangsaan
dalam tulisan Rumi, tetapi teks fatwa itu dalam tulisan Jawi boleh
juga disiarkan.
(7) Apa-apa pernyataan yang dibuat oleh Jawatankuasa Fatwa
tidak boleh diambil sebagai fatwa melainkan jika pernyataan itu
disiarkan dalam Warta mengikut subseksyen (4).
Fatwa yang disiarkan dalam Warta adalah mengikat
38. (1) Apabila disiarkan dalam Warta, sesuatu fatwa hendaklah
mengikat tiap-tiap orang Islam yang berada di Wilayah-Wilayah
Persekutuan sebagai ajaran agamanya dan hendaklah menjadi
kewajipannya di sisi agama untuk mematuhi dan berpegang dengan
fatwa itu melainkan jika dia dibenarkan oleh Hukum Syarak untuk
tidak mengikut fatwa itu dalam perkara amalan, kepercayaan atau
pendapat peribadi.
(2) Sesuatu fatwa hendaklah diiktiraf oleh semua mahkamah
di dalam Wilayah-Wilayah Persekutuan tentang semua perkara
yang dinyatakan dalamnya.28 Rang Undang-Undang
Pindaan, ubah suaian atau pembatalan fatwa
39. (1) Jawatankuasa Fatwa boleh meminda, mengubah suai
atau membatalkan mana-mana fatwa yang telah disiarkan dalam
Warta di bawah Akta ini atau di bawah Akta terdahulu.
(2) Sesuatu pindaan, ubah suaian atau pembatalan sesuatu
fatwa hendaklah disifatkan sebagai suatu fatwa dan seksyen 37,
kecuali subseksyen 37(5), hendaklah terpakai baginya.
(3) Sesuatu pindaan, ubah suaian atau pembatalan sesuatu
fatwa yang disiarkan dalam Warta hendaklah disertakan dengan
pernyataan bahawa fatwa itu dibuat di bawah subseksyen (1).
Fatwa berhubung dengan perkara yang menyentuh kepentingan
negara
40. (1) Walau apa pun kuasa Jawatankuasa Fatwa di bawah
seksyen 36, bila mana Jawatankuasa Fatwa mendapati bahawa
sesuatu fatwa yang dicadangkan dibuat adalah berhubung dengan
perkara yang menyentuh kepentingan negara, Jawatankuasa
Fatwa hendaklah menangguhkan fatwa yang dicadangkan itu dan
membuat syor kepada Yang di-Pertuan Agong untuk mendapatkan
perkenannya supaya fatwa yang dicadangkan itu dirujukkan kepada
Jawatankuasa Fatwa Kebangsaan, melalui Majlis Raja-Raja.
(2) Sesuatu fatwa adalah dianggap berhubungan dengan perkara
yang menyentuh kepentingan negara jika persoalan itu ada hubungan
dengan apa-apa perkara, dasar, program atau aktiviti yang secara
langsung menyentuh kepentingan Kerajaan Persekutuan, Kerajaan
Negeri atau mana-mana kementerian, jabatan atau agensinya.
(3) Jika Yang di-Pertuan Agong memberikan perkenannya
di bawah subseksyen (1), Jawatankuasa Fatwa hendaklah merujukkan
fatwa itu kepada Jawatankuasa Fatwa Kebangsaan melalui Majlis
Raja-Raja.
(4) Jika Jawatankuasa Fatwa Kebangsaan menasihatkan atau
mengesyorkan supaya—
(a) fatwa yang dicadangkan itu dibuat, dengan atau tanpa
apa-apa ubah suaian; atau
(b) suatu fatwa lain tentang perkara itu dibuat,Pentadbiran Agama Islam
(Wilayah-Wilayah Persekutuan)
29
dan Majlis Raja-Raja bersetuju dengan nasihat dan syor Jawatankuasa
Fatwa Kebangsaan itu, Jawatankuasa Fatwa bolehlah menyebabkan
supaya fatwa mengikut nasihat dan syor itu disiarkan dalam
Warta tanpa apa-apa pindaan atau ubah suaian dan peruntukan
seksyen 37, kecuali subseksyen 37(5), hendaklah terpakai
baginya.
(5) Sesuatu fatwa yang disiarkan dalam Warta hendaklah
disertakan dengan pernyataan bahawa fatwa itu dibuat di bawah
seksyen ini.
Menerima pakai nasihat dan syor Jawatankuasa Fatwa
Kebangsaan
41. (1) Jawatankuasa Fatwa hendaklah menerima pakai apa-apa
nasihat dan syor Jawatankuasa Fatwa Kebangsaan yang menyentuh
apa-apa perbuatan atau amalan yang dipersetujui oleh Majlis
Raja-Raja sebagai merupakan perbuatan atau amalan yang meliputi
seluruh Persekutuan menurut perenggan (b) Fasal (2) Perkara 38
Perlembagaan Persekutuan.
(2) Nasihat atau syor yang diterima pakai di bawah
subseksyen (1) hendaklah disifatkan sebagai suatu fatwa dan
seksyen 37, kecuali subseksyen 37(5), hendaklah terpakai baginya.
(3) Sesuatu fatwa yang disiarkan dalam Warta hendaklah
disertakan dengan pernyataan bahawa fatwa itu dibuat di bawah
seksyen ini.
Meminta pendapat daripada Jawatankuasa Fatwa
42. Mufti tidak boleh dipanggil untuk memberikan pendapat
atau keterangan berhubung dengan Hukum Syarak di mana-mana
Mahkamah Sivil atau Mahkamah Syariah, tetapi jika dalam mana-mana
mahkamah selain Mahkamah Syariah, apa-apa persoalan tentang
Hukum Syarak perlu diputuskan, mahkamah itu boleh meminta
pendapat Jawatankuasa Fatwa tentang persoalan itu, dan Mufti
boleh memperakukan pendapat Jawatankuasa Fatwa itu kepada
mahkamah yang membuat permintaan itu.30 Rang Undang-Undang
Qaul muktamad yang hendaklah diikuti
43. (1) Dalam mengeluarkan apa-apa fatwa di bawah seksyen 37,
atau memberikan apa-apa pendapat di bawah seksyen 42,
Jawatankuasa Fatwa hendaklah pada lazimnya mengikut qaul
muktamad (pendapat-pendapat yang diterima) Mazhab Shafie.
(2) Jika Jawatankuasa Fatwa berpendapat bahawa dengan
mengikut qaul muktamad Mazhab Shafie itu akan membawa
kepada suatu keadaan yang berlawanan dengan kepentingan awam,
Jawatankuasa Fatwa bolehlah mengikut qaul muktamad Mazhab
Hanafi, Maliki atau Hanbali.
(3) Jika Jawatankuasa Fatwa berpendapat bahawa tiada satu
pun qaul muktamad daripada empat Mazhab itu boleh diikuti tanpa
membawa kepada keadaan yang berlawanan dengan kepentingan
awam, Jawatankuasa Fatwa bolehlah membuat fatwa itu mengikut
ijtihad tanpa terikat dengan qaul muktamad daripada mana-mana
Mazhab yang empat itu.
BAHAGIAN IV
MAHKAMAH SYARIAH DAN MAHKAMAH RAYUAN SYARIAH
Penubuhan Mahkamah Syariah dan Mahkamah Rayuan
Syariah
44. (1) Yang di-Pertuan Agong boleh, atas nasihat Majlis, melalui
pemberitahuan dalam Warta, menubuhkan Mahkamah Rendah
Syariah bagi Wilayah-Wilayah Persekutuan di tempat-tempat
yang difikirkannya patut.
(2) Yang di-Pertuan Agong boleh, atas nasihat Majlis, melalui
pemberitahuan dalam Warta, menubuhkan Mahkamah Tinggi
Syariah bagi Wilayah-Wilayah Persekutuan di tempat-tempat yang
difikirkannya patut.
(3) Yang di-Pertuan Agong boleh, atas nasihat Majlis, melalui
pemberitahuan dalam Warta, menubuhkan Mahkamah Rayuan
Syariah bagi Wilayah-Wilayah Persekutuan.Pentadbiran Agama Islam
(Wilayah-Wilayah Persekutuan)
31
Pelantikan Ketua Hakim Syarie
45. (1) Yang di-Pertuan Agong boleh, atas nasihat Majlis,
melantik seorang Ketua Hakim Syarie.
(2) Seseorang layak dilantik di bawah subseksyen (1) jika dia
seorang warganegara dan selama tidak kurang daripada—
(a) sepuluh tahun sebelum pelantikannya, telah memegang
jawatan Hakim Mahkamah Tinggi Syariah, Hakim
Mahkamah Rendah Syariah, Kadhi, Pendaftar atau
Pendakwa Syarie atau pada suatu masa memegang
mana-mana satu daripada jawatan itu dan pada masa yang
lain memegang mana-mana jawatan yang lain pula;
(b) lima belas tahun sebelum pelantikannya, memegang
apa-apa jawatan selain daripada yang dinyatakan dalam
perenggan (a), di bawah Skim Pegawai Syariah dalam
perkhidmatan awam am Persekutuan; atau
(c) lima belas tahun sebelum pelantikannya, telah menjadi
Peguam Syarie dan arif dalam Hukum Syarak.
(3) Orang yang, sebaik sebelum permulaan kuat kuasa seksyen
ini, memegang jawatan Ketua Hakim Syarie di bawah Akta
terdahulu hendaklah, pada permulaan kuat kuasa seksyen ini,
terus memegang jawatan Ketua Hakim Syarie seolah-olah dia
telah dilantik di bawah subseksyen (1).
(4) Pelantikan di bawah subseksyen (1) hendaklah disiarkan
dalam Warta.
(5) Bagi maksud seksyen ini, "Pendaftar" ertinya Pendaftar
Mahkamah Tinggi Syariah yang dilantik di bawah seksyen 50
dan termasuklah Ketua Pendaftar Mahkamah Rayuan Syariah.
(6) Bagi maksud seksyen ini, "Pendakwa Syarie" termasuk
Ketua Pendakwa Syarie.
Pelantikan Hakim Mahkamah Rayuan Syariah
46. (1) Yang di-Pertuan Agong boleh, atas nasihat Majlis,
melantik sembilan orang Islam untuk membentuk suatu panel
tetap hakim Mahkamah Rayuan Syariah. 32 Rang Undang-Undang
(2) Yang di-Pertuan Agong boleh, atas syor Majlis, melantik
seorang Pengerusi Mahkamah Rayuan Syariah daripada kalangan
hakim-hakim Mahkamah Rayuan Syariah.
(3) Seseorang yang dilantik di bawah subseksyen (1), jika dia
bukan daripada kalangan Pegawai Syariah dalam perkhidmatan
awam am Persekutuan, hendaklah memegang jawatan selama
tempoh tiga tahun dan layak untuk dilantik semula.
(4) Pengerusi Mahkamah Rayuan Syariah hendaklah memilih
dua atau empat daripada kalangan panel tetap hakim untuk
membentuk suatu kuorum hakim di Mahkamah Rayuan Syariah
berkenaan dengan tiap-tiap pendengaran.
(5) Orang yang, sebaik sebelum permulaan kuat kuasa seksyen
ini, memegang jawatan sebagai Hakim Mahkamah Rayuan
Syariah di bawah Akta terdahulu hendaklah, pada permulaan
kuat kuasa seksyen ini, terus memegang jawatan sebagai Hakim
Mahkamah Rayuan Syariah seolah-olah dia telah dilantik di bawah
subseksyen (1).
(6) Semua pelantikan di bawah subseksyen (1) hendaklah
disiarkan dalam Warta.
Pelantikan Hakim Mahkamah Tinggi Syariah
47. (1) Yang di-Pertuan Agong boleh, atas nasihat Majlis,
melantik Hakim-Hakim Mahkamah Tinggi Syariah.
(2) Seseorang layak dilantik di bawah subseksyen (1) jika dia
seorang warganegara dan selama tidak kurang daripada—
(a) sepuluh tahun sebelum pelantikannya, telah memegang
jawatan Hakim Mahkamah Rendah Syariah, Kadhi,
Pendaftar atau Pendakwa Syarie atau pada suatu masa
memegang mana-mana satu daripada jawatan itu dan
pada masa yang lain memegang mana-mana jawatan
yang lain pula;
(b) sepuluh tahun sebelum pelantikannya, memegang apa-apa
jawatan selain yang dinyatakan dalam perenggan (a),
di bawah Skim Pegawai Syariah dalam perkhidmatan
awam am Persekutuan; atau
(c) lima belas tahun sebelum pelantikannya, telah menjadi
Peguam Syarie dan arif dalam Hukum Syarak.Pentadbiran Agama Islam
(Wilayah-Wilayah Persekutuan)
33
(3) Orang yang, sebaik sebelum permulaan kuat kuasa
seksyen ini, memegang jawatan sebagai Hakim Mahkamah Tinggi
Syariah di bawah Akta terdahulu hendaklah, pada permulaan
kuat kuasa seksyen ini, terus memegang jawatan sebagai Hakim
Mahkamah Tinggi Syariah seolah-olah dia telah dilantik di bawah
subseksyen (1).
(4) Semua pelantikan di bawah subseksyen (1) hendaklah
disiarkan dalam Warta.
(5) Bagi maksud seksyen ini, "Pendaftar" ertinya Pendaftar
Mahkamah Tinggi Syariah yang dilantik di bawah seksyen 50
dan termasuk Ketua Pendaftar Mahkamah Rayuan Syariah.
(6) Bagi maksud seksyen ini, "Pendakwa Syarie" termasuk
Ketua Pendakwa Syarie.
Pelantikan Hakim Mahkamah Rendah Syariah
48. (1) Yang di-Pertuan Agong boleh, atas syor Ketua Hakim
Syarie, melantik daripada kalangan Pegawai Syariah dalam
perkhidmatan awam am Persekutuan, Hakim-Hakim Mahkamah
Rendah Syariah.
(2) Orang yang, sebaik sebelum permulaan kuat kuasa seksyen
ini, memegang jawatan sebagai Hakim Mahkamah Rendah
Syariah di bawah Akta terdahulu hendaklah, pada permulaan
kuat kuasa seksyen ini, terus memegang jawatan sebagai Hakim
Mahkamah Rendah Syariah seolah-olah dia telah dilantik di bawah
subseksyen (1).
(3) Semua pelantikan di bawah subseksyen (1) hendaklah
disiarkan dalam Warta.
Kod etika Hakim Syarie dan Hakim Mahkamah Rayuan
Syariah
49. Yang di-Pertuan Agong boleh, atas syor Pengerusi Mahkamah
Rayuan Syariah, menetapkan secara bertulis suatu kod etika
yang hendaklah dipatuhi oleh semua Hakim Syarie dan Hakim
Mahkamah Rayuan Syariah.34 Rang Undang-Undang
Ketua Pendaftar, Pendaftar, Timbalan Pendaftar dan Penolong
Pendaftar
50. Yang di-Pertuan Agong boleh, atas nasihat Ketua Hakim Syarie,
melantik seorang Ketua Pendaftar Mahkamah Rayuan Syariah,
Pendaftar-Pendaftar Mahkamah Tinggi Syariah, Timbalan-Timbalan
Pendaftar Mahkamah Tinggi Syariah dan Penolong-Penolong
Pendaftar Mahkamah Rendah Syariah daripada kalangan Pegawai
Syariah dalam perkhidmatan awam am Persekutuan.
Bidang kuasa Mahkamah Tinggi Syariah
51. (1) Mahkamah Tinggi Syariah hendaklah mempunyai bidang
kuasa di seluruh Wilayah-Wilayah Persekutuan dan hendaklah
diketuai oleh seorang Hakim Mahkamah Tinggi Syariah.
(2) Walau apa pun subseksyen (1), Ketua Hakim Syarie boleh
bersidang sebagai Hakim Mahkamah Tinggi Syariah dan mengetuai
Mahkamah itu.
(3) Mahkamah Tinggi Syariah hendaklah—
(a) dalam bidang kuasa jenayahnya, membicarakan apa-apa
kesalahan yang dilakukan oleh seseorang orang Islam dan
boleh dihukum di bawah Akta ini, Akta Undang-Undang
Keluarga Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 1984
[Akta 303], Akta Kesalahan Jenayah Syariah (Wilayah-Wilayah
Persekutuan) 1997 [Akta 559] atau di bawah mana-mana
undang-undang bertulis lain yang sedang berkuat kuasa
yang menetapkan kesalahan-kesalahan terhadap perintahperintah agama Islam, dan boleh mengenakan apa-apa
hukuman yang diperuntukkan bagi kesalahan itu; dan
(b) dalam bidang kuasa malnya, mendengar dan memutuskan
semua tindakan dan prosiding jika semua pihak dalam
tindakan atau prosiding itu ialah orang Islam dan tindakan
atau prosiding itu adalah berhubungan dengan—
(i) pertunangan, perkahwinan, ruju', perceraian,
pembubaran perkahwinan (fasakh), nusyuz, atau
pemisahan kehakiman (faraq) atau apa-apa perkara
lain berhubung dengan perhubungan antara suami
isteri;Pentadbiran Agama Islam
(Wilayah-Wilayah Persekutuan)
35
(ii) apa-apa pelupusan atau tuntutan, harta yang
berbangkit daripada mana-mana perkara yang
dinyatakan dalam subperenggan (i);
(iii) nafkah orang tanggungan, kesahtarafan, atau
penjagaan atau jagaan (hadhanah) kanak-kanak;
(iv) pembahagian, atau tuntutan, harta sepencarian;
(v) wasiat atau alang semasa marad-al-maut;
(vi) alang semasa hidup, atau penyelesaian yang dibuat
tanpa balasan yang memadai dengan wang atau
nilaian wang, oleh seorang Islam;
(vii) wakaf atau nazar;
(viii) pembahagian dan pewarisan harta berwasiat atau
tidak berwasiat;
(ix) penentuan orang yang berhak kepada bahagian
harta pusaka si mati yang beragama Islam atau
bahagian-bahagian yang kepadanya masing-masing
orang itu berhak;
(x) perisytiharan bahawa seseorang itu bukan lagi
orang Islam;
(xi) perisytiharan bahawa seseorang yang telah mati itu
ialah seorang Islam atau sebaliknya pada masa
kematiannya; dan
(xii) perkara-perkara lain yang berkenaan dengannya
bidang kuasa diberikan oleh mana-mana undangundang bertulis.
Bidang kuasa Mahkamah Rendah Syariah
52. (1) Sesuatu Mahkamah Rendah Syariah hendaklah mempunyai
bidang kuasa di seluruh Wilayah-Wilayah Persekutuan dan hendaklah
diketuai oleh seorang Hakim Mahkamah Rendah Syariah.
(2) Mahkamah Rendah Syariah hendaklah—
(a) dalam bidang kuasa jenayahnya, membicarakan apa-apa
kesalahan yang dilakukan oleh seseorang orang Islam
di bawah Akta ini, Akta Undang-Undang Keluarga Islam 36 Rang Undang-Undang
(Wilayah-Wilayah Persekutuan) 1984, Akta Kesalahan
Jenayah Syariah (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 1997 atau
mana-mana undang-undang bertulis lain yang menetapkan
kesalahan-kesalahan terhadap perintah-perintah agama
Islam yang hukuman bagi kesalahan itu yang diperuntukkan
oleh Akta atau mana-mana undang-undang bertulis lain
itu tidak melebihi tiga ribu ringgit atau pemenjaraan
selama tempoh dua tahun atau kedua-duanya, dan boleh
mengenakan mana-mana hukuman yang diperuntukkan
bagi kesalahan itu; dan
(b) dalam bidang kuasa malnya, mendengar dan memutuskan
semua tindakan dan prosiding yang Mahkamah Tinggi
Syariah diberi kuasa untuk mendengar dan memutuskannya,
jika amaun atau nilai hal perkara yang dipertikaikan itu
tidak melebihi satu ratus ribu ringgit atau tidak dapat
dianggarkan dengan wang (tidak termasuk tuntutan
hadhanah atau harta sepencarian).
(3) Yang di-Pertuan Agong boleh, dari semasa ke semasa,
melalui perintah yang disiarkan dalam Warta memperluaskan
bidang kuasa mal Mahkamah Rendah Syariah.
Rayuan kepada Mahkamah Tinggi Syariah
53. (1) Rayuan boleh dibuat kepada Mahkamah Tinggi
Syariah daripada apa-apa keputusan sesuatu Mahkamah Rendah
Syariah—
(a) dalam bidang kuasa jenayahnya, oleh pendakwa atau oleh
orang yang telah disabitkan, dan rayuan itu boleh sama
ada terhadap pembebasan, sabitan atau hukuman atau
mana-mana daripadanya; dan
(b) dalam bidang kuasa malnya—
(i) oleh mana-mana orang yang terkilan dengan
keputusan itu, jika amaun yang dituntut itu tidak
kurang daripada satu ribu ringgit;
(ii) dalam semua kes yang melibatkan apa-apa keputusan
mengenai taraf diri, oleh mana-mana orang yang
terkilan dengan keputusan itu; danPentadbiran Agama Islam
(Wilayah-Wilayah Persekutuan)
37
(iii) dalam semua kes berhubung dengan nafkah orang
tanggungan, oleh mana-mana orang yang terkilan
dengan keputusan itu,
tetapi tiada rayuan boleh dibuat terhadap keputusan yang
telah dibuat dengan persetujuan; dan
(c) dalam apa-apa kes lain, jika Mahkamah Tinggi Syariah
memberikan kebenaran untuk merayu.
(2) Dalam mana-mana rayuan, Mahkamah Tinggi Syariah
boleh—
(a) dalam perkara jenayah, menolak rayuan, mensabitkan
dan menghukum pihak yang merayu, memerintahkan
supaya Mahkamah perbicaraan memanggil pembelaan
atau membuat siasatan lanjut, menambah atau meminda
jenis hukuman, memerintahkan perbicaraan semula, atau
meminda atau mengakaskan apa-apa perintah Mahkamah
perbicaraan; dan
(b) dalam perkara mal, mengesahkan, mengakaskan atau
mengubah keputusan Mahkamah perbicaraan, menjalankan
mana-mana kuasa yang boleh dijalankan oleh Mahkamah
perbicaraan, membuat apa-apa perintah yang sepatutnya
dibuat oleh Mahkamah perbicaraan, atau memerintahkan
perbicaraan semula.
Permohonan untuk mendapatkan kebenaran merayu
54. (1) Suatu rayuan atau permohonan bagi mendapatkan kebenaran
untuk merayu di bawah perenggan 53(1)(c) hendaklah dibuat kepada
Mahkamah Tinggi Syariah mengikut cara yang ditetapkan, tetapi
dalam apa-apa keadaan hendaklah dalam tempoh empat belas hari
dari tarikh penghakiman, perintah atau keputusan yang berkenaan
dengannya permohonan itu dibuat atau, dalam keadaan apabila
pemohon tidak mengetahuinya pada tarikh itu dan tidak dengan
menjalankan usaha yang munasabah dapat mengetahuinya, dalam
tempoh empat belas hari dari tarikh penghakiman, perintah atau
keputusan itu sampai kepada pengetahuannya.38 Rang Undang-Undang
(2) Mahkamah Tinggi Syariah, apabila mendengar mana-mana
permohonan bagi mendapatkan kebenaran untuk merayu, boleh atas
alasan khas melanjutkan masa untuk merayu, walaupun masanya
telah tamat.
Perakuan pewarisan
55. Jika dalam penjalanan mana-mana prosiding berhubung
dengan pentadbiran atau pembahagian harta pusaka si mati yang
beragama Islam, mana-mana mahkamah atau pihak berkuasa,
selain Mahkamah Tinggi Syariah atau Mahkamah Rendah Syariah,
mempunyai kewajipan untuk menentukan—
(a) orang yang berhak mendapat bahagian dalam harta pusaka
itu; atau
(b) bahagian-bahagian yang kepadanya masing-masing orang
itu berhak,
Mahkamah Syariah boleh, atas permohonan mana-mana orang yang
menuntut bahawa dia menjadi benefisiari atau wakil benefisiari,
dan apabila dibayar fi yang ditetapkan, memperakukan faktafakta yang didapati oleh Mahkamah Syariah itu dan pendapat
Mahkamah Syariah itu tentang orang-orang yang berhak mendapat
bahagian dalam harta pusaka itu dan tentang bahagian-bahagian
yang kepadanya masing-masing orang itu berhak.
Bidang kuasa pengawasan dan penyemakan Mahkamah Tinggi
Syariah
56. (1) Mahkamah Tinggi Syariah hendaklah mempunyai bidang
kuasa pengawasan dan penyemakan ke atas semua Mahkamah
Rendah Syariah dan boleh, jika didapati perlu oleh Mahkamah
Tinggi Syariah itu demi kepentingan keadilan, sama ada atas
kehendaknya sendiri atau atas kehendak mana-mana pihak atau
orang yang berkepentingan, pada mana-mana peringkat dalam
apa-apa perkara atau prosiding, sama ada mal atau jenayah,
dalam mana-mana Mahkamah Rendah Syariah, memanggil dan
memeriksa mana-mana rekod tentang perkara atau prosiding itu
dan boleh memberikan apa-apa arahan, perintah atau keputusan
yang dikehendaki demi keadilan.Pentadbiran Agama Islam
(Wilayah-Wilayah Persekutuan)
39
(2) Apabila Mahkamah Tinggi Syariah memanggil rekod sesuatu
perkara atau prosiding di bawah subseksyen (1), semua prosiding
dalam Mahkamah Rendah Syariah tentang perkara atau prosiding
itu hendaklah digantung sementara menanti perintah selanjutnya
daripada Mahkamah Tinggi Syariah.
Bidang kuasa Mahkamah Rayuan Syariah
57. (1) Mahkamah Rayuan Syariah hendaklah mempunyai bidang
kuasa untuk mendengar dan memutuskan apa-apa rayuan terhadap
apa-apa keputusan yang dibuat oleh Mahkamah Tinggi Syariah
dalam menjalankan bidang kuasa asalnya.
(2) Apabila suatu rayuan daripada sesuatu keputusan Mahkamah
Rendah Syariah telah diputuskan oleh Mahkamah Tinggi Syariah,
Mahkamah Rayuan Syariah boleh, atas permohonan mana-mana
pihak, memberikan kebenaran untuk diputuskan olehnya sendiri
apa-apa persoalan undang-undang berkepentingan awam yang telah
timbul dalam perjalanan rayuan itu dan yang keputusannya oleh
Mahkamah Tinggi Syariah telah menyentuh keputusan rayuan
itu.
(3) Apabila kebenaran telah diberikan oleh Mahkamah Rayuan
Syariah, Mahkamah Rayuan Syariah hendaklah mendengar
dan memutuskan persoalan yang dibenarkan dirujukkan bagi
keputusannya dan membuat apa-apa perintah yang boleh dibuat
oleh Mahkamah Tinggi Syariah dan yang difikirkannya adil bagi
penyelesaian rayuan itu.
Bidang kuasa pengawasan dan penyemakan Mahkamah
Rayuan Syariah
58. (1) Mahkamah Rayuan Syariah hendaklah mempunyai bidang
kuasa pengawasan dan penyemakan ke atas Mahkamah Tinggi
Syariah dan boleh, jika didapati perlu olehnya demi kepentingan
keadilan, sama ada atas kehendaknya sendiri atau atas kehendak
mana-mana pihak atau orang yang berkepentingan, pada manamana peringkat dalam apa-apa perkara atau prosiding, sama ada
mal atau jenayah, dalam Mahkamah Tinggi Syariah, memanggil
dan memeriksa mana-mana rekod tentang perkara atau prosiding
itu dan boleh memberikan apa-apa arahan, perintah atau keputusan
yang dikehendaki demi keadilan.40 Rang Undang-Undang
(2) Apabila Mahkamah Rayuan Syariah memanggil rekod tentang
apa-apa perkara atau prosiding di bawah subseksyen (1), semua
prosiding dalam Mahkamah Tinggi Syariah tentang perkara atau
prosiding itu hendaklah digantung sementara menanti perintah
selanjutnya daripada Mahkamah Rayuan Syariah.
Keanggotaan Mahkamah Rayuan Syariah
59. (1) Sesuatu rayuan dalam Mahkamah Rayuan Syariah
hendaklah didengar dan diputuskan oleh seorang pengerusi dan
dua orang atau empat orang Hakim Mahkamah Rayuan Syariah
sebagaimana yang ditentukan oleh Pengerusi Mahkamah Rayuan
Syariah.
(2) Walau apa pun seksyen 46, Pengerusi Mahkamah Rayuan
Syariah boleh melantik mana-mana Hakim Mahkamah Tinggi
Syariah untuk menjadi seorang anggota Mahkamah Rayuan Syariah
bagi mana-mana prosiding yang tertentu jika Pengerusi Mahkamah
Rayuan Syariah berpendapat wajar berbuat demikian.
(3) Pengerusi Mahkamah Rayuan Syariah hendaklah menjadi
pengerusi tiap-tiap prosiding Mahkamah Rayuan Syariah melainkan
jika—
(a) rayuan atau semakan dalam Mahkamah Rayuan Syariah itu
adalah terhadap keputusan Pengerusi Mahkamah Rayuan
Syariah yang telah bersidang sebagai Hakim Mahkamah
Tinggi Syariah; atau
(b) Pengerusi Mahkamah Rayuan Syariah tidak dapat menjadi
pengerusi kerana apa-apa sebab lain.
(4) Jika Pengerusi Mahkamah Rayuan Syariah tidak boleh
menjadi pengerusi atas apa-apa sebab yang dinyatakan dalam
subseksyen (3), Pengerusi Mahkamah Rayuan Syariah hendaklah
melantik hakim yang paling kanan antara Hakim Mahkamah
Rayuan Syariah untuk menjadi pengerusi.
Keputusan Mahkamah Rayuan Syariah hendaklah ikut
majoriti
60. Rayuan hendaklah diputuskan mengikut pendapat majoriti
anggota Mahkamah Rayuan Syariah.Pentadbiran Agama Islam
(Wilayah-Wilayah Persekutuan)
41
Penerusan prosiding di Mahkamah Rayuan Syariah walaupun
Hakim tiada
61. (1) Jika dalam penjalanan apa-apa prosiding dalam sesuatu
rayuan pada bila-bila masa sebelum diumumkan keputusan,
mana-mana Hakim Mahkamah Rayuan Syariah yang mendengar
prosiding itu tidak dapat, kerana sakit atau apa-apa sebab lain,
hadir dan menyelesaikan prosiding itu atau selainnya menjalankan
fungsinya sebagai Hakim Mahkamah itu, maka, jika kedua-dua pihak
bersetuju, pendengaran itu hendaklah diteruskan dan keputusan
atau keputusan yang ditangguhkan, mengikut mana-mana yang
berkenaan, hendaklah diberikan oleh dua atau empat orang Hakim
Mahkamah yang ada itu, dan bagi maksud rayuan itu, Mahkamah
hendaklah disifatkan telah dianggotai dengan sempurnanya.
(2) Dalam mana-mana kes seperti yang tersebut dalam
subseksyen (1), jika tiada keputusan sebulat suara oleh HakimHakim yang ada itu, rayuan itu hendaklah didengar semula.
(3) Jika di bawah subseksyen (1) kedua-dua pihak tidak
memberikan persetujuan mereka, atau lebih daripada seorang
Hakim tidak dapat, kerana sakit atau apa-apa sebab lain, hadir
dan menyelesaikan prosiding itu atau selainnya menjalankan
fungsi mereka sebagai Hakim Mahkamah itu, rayuan itu hendaklah
didengar semula.
Mahkamah terbuka
62. (1) Tertakluk kepada mana-mana undang-undang bertulis
lain dan subseksyen (2), semua perbicaraan dalam Mahkamah
Syariah hendaklah terbuka kepada orang ramai.
(2) Walau apa pun subseksyen (1), Mahkamah Syariah boleh
memerintahkan bahawa keseluruhan atau mana-mana bahagian
mana-mana prosiding di hadapannya diadakan secara tertutup jika
Mahkamah Syariah itu berpuas hati bahawa perintah itu adalah
perlu demi kepentingan keadilan atau kesusilaan.
Bahasa
63. Bahasa kebangsaan hendaklah menjadi bahasa bagi semua
prosiding di Mahkamah Syariah dan semua dokumen serta nota
prosiding boleh menggunakan tulisan Rumi atau Jawi.42 Rang Undang-Undang
Tindakan bersaling
64. (1) Jika Mahkamah Syariah dalam mana-mana Negeri
di Malaysia mengeluarkan waran atau saman, mengikut manamana yang berkenaan, di bawah peruntukan undang-undang yang
berkuat kuasa dalam Negeri itu untuk dilaksanakan ke atas atau
disampaikan kepada mana-mana orang yang berada atau dipercayai
berada di dalam Wilayah-Wilayah Persekutuan, mana-mana
Hakim Syarie, boleh mengesahkan waran atau saman itu dengan
menandatanganinya dan waran atau saman itu boleh dilaksanakan
ke atas atau disampaikan kepada orang itu seolah-olah waran atau
saman itu telah dikeluarkan oleh Mahkamah Syariah di dalam
Wilayah-Wilayah Persekutuan menurut peruntukan Akta ini.
(2) Jika Mahkamah Syariah di dalam Wilayah-Wilayah
Persekutuan mengeluarkan waran yang memberikan kuasa untuk
menangkap mana-mana orang, atau saman yang memanggil manamana orang supaya hadir di Mahkamah Syariah, dan orang itu
berada atau dipercayai berada dalam Negeri lain di Malaysia dan
waran atau saman itu telah dilaksanakan ke atas atau disampaikan
kepada orang itu menurut mana-mana undang-undang yang berkuat
kuasa dalam Negeri itu, waran atau saman itu hendaklah, bagi
maksud Akta ini, disifatkan telah dilaksanakan atau disampaikan
dengan sewajarnya seolah-olah pelaksanaan atau penyampaian itu
telah dilaksanakan atau disempurnakan di dalam Wilayah-Wilayah
Persekutuan.
(3) Jika Mahkamah Syariah dalam mana-mana Negeri di Malaysia
membuat suatu perintah atau penghakiman di bawah peruntukan
undang-undang yang berkuat kuasa dalam Negeri itu terhadap
seseorang dan orang itu berada atau dipercayai berada di dalam
Wilayah-Wilayah Persekutuan, Hakim Syarie, jika dia berpuas
hati bahawa perintah atau penghakiman itu telah dikeluarkan
dengan sempurna oleh suatu Mahkamah Syariah yang berwibawa
di dalam mana-mana Negeri di Malaysia, boleh mengendors
perintah atau penghakiman itu dan perintah atau penghakiman
itu bolehlah dilaksanakan atau disampaikan, mengikut manamana yang berkenaan, seolah-olah perintah atau penghakiman itu
telah dikeluarkan dengan sah oleh Mahkamah Syariah di dalam
Wilayah-Wilayah Persekutuan menurut peruntukan Akta ini.
(4) Jika Mahkamah Syariah di dalam Wilayah-Wilayah
Persekutuan membuat perintah atau penghakiman terhadap manamana orang, atau perintah yang memanggil mana-mana orang
supaya hadir di Mahkamah Syariah dan orang itu berada atau Pentadbiran Agama Islam
(Wilayah-Wilayah Persekutuan)
43
dipercayai berada dalam Negeri lain di Malaysia dan perintah
atau penghakiman itu telah dilaksanakan ke atas atau disampaikan
kepada orang itu mengikut mana-mana undang-undang yang
berkuat kuasa dalam Negeri itu, perintah atau penghakiman itu
hendaklah bagi maksud Akta ini disifatkan telah dilaksanakan
atau disampaikan dengan sewajarnya seolah-olah pelaksanaan
atau penyampaian itu telah dilaksanakan atau disempurnakan di
dalam Wilayah-Wilayah Persekutuan.
Perlindungan Hakim, pegawai Mahkamah, dsb.
65. (1) Tiada Hakim Mahkamah Rayuan Syariah atau Hakim Syarie
boleh didakwa di mana-mana Mahkamah Syariah atau mahkamah
sivil bagi apa-apa perbuatan yang dilakukan atau diperintahkan
olehnya supaya dilakukan dalam menjalankan tugas kehakimannya,
sama ada dalam had bidang kuasanya atau tidak, dan tiada apaapa perintah bagi kos boleh dibuat terhadapnya, dengan syarat
bahawa dia pada masa itu dengan suci hati percaya bahawa dia
mempunyai bidang kuasa untuk melakukan atau memerintahkan
perbuatan yang diadukan itu.
(2) Tiada pegawai mana-mana Mahkamah atau mana-mana
orang lain yang terikat untuk melaksanakan waran atau perintah
yang sah di sisi undang-undang yang dikeluarkan oleh Hakim
Mahkamah Rayuan Syariah atau Hakim Syarie boleh didakwa
dalam mana-mana Mahkamah Syariah atau Mahkamah Sivil kerana
melaksanakan waran atau perintah itu.
Jawatankuasa Kaedah Mahkamah Syariah
66. (1) Maka hendaklah ditubuhkan suatu jawatankuasa yang
dikenali sebagai Jawatankuasa Kaedah Mahkamah Syariah bagi
membuat kaedah-kaedah tentang tatacara Mahkamah Rayuan
Syariah, Mahkamah Tinggi Syariah dan Mahkamah Rendah Syariah
serta perkara-perkara yang berhubungan dengannnya.
(2) Jawatankuasa Kaedah Mahkamah Syariah hendaklah terdiri
daripada—
(a) Pengerusi Mahkamah Rayuan Syariah, sebagai
Pengerusi;
(b) Peguam Negara atau wakilnya;44 Rang Undang-Undang
(c) Ketua Pendakwa Syarie;
(d) Penasihat Undang-Undang Jabatan Kehakiman Syariah
Malaysia;
(e) seorang wakil Persatuan Peguam Syarie Malaysia yang
menjalankan amalannya di Wilayah Persekutuan;
(f) seorang Pegawai Syariah yang berkhidmat dengan Jabatan
Bantuan Guaman yang ditubuhkan di bawah Akta Biro
Bantuan Guaman 1971 [Akta 26]; dan
(g) orang yang berikut yang dilantik oleh Pengerusi Jawatankuasa
Kaedah Mahkamah Syariah:
(i) tidak kurang daripada dua orang Hakim Mahkamah
Rayuan Syariah;
(ii) seorang Hakim Mahkamah Tinggi Syariah; dan
(iii) seorang Hakim Mahkamah Rendah Syariah.
(3) Pengerusi Jawatankuasa Kaedah Mahkamah Syariah boleh
melantik seorang setiausaha yang hendaklah bertanggungjawab
bagi melaksanakan keputusan-keputusan Jawatankuasa itu.
(4) Jawatankuasa Kaedah Mahkamah Syariah boleh menentukan
tatacaranya sendiri.
(5) Semua kaedah yang dibuat oleh Jawatankuasa Kaedah
Mahkamah Syariah hendaklah disiarkan dalam Warta.
Arahan Amalan
67. Pengerusi Mahkamah Rayuan Syariah boleh, dari semasa
ke semasa, memberikan apa-apa Arahan Amalan jika difikirkan
perlu.
BAHAGIAN V
PENDAKWAAN DAN PERWAKILAN
Ketua Pendakwa Syarie dan Pendakwa Syarie
68. (1) Yang di-Pertuan Agong boleh, atas nasihat Majlis,
melantik seorang yang layak menjadi Hakim Mahkamah Tinggi
Syariah untuk menjadi Ketua Pendakwa Syarie.Pentadbiran Agama Islam
(Wilayah-Wilayah Persekutuan)
45
(2) Ketua Pendakwa Syarie hendaklah mempunyai kuasa
yang boleh dijalankan menurut budi bicaranya bagi memulakan,
menjalankan atau memberhentikan apa-apa prosiding bagi sesuatu
kesalahan di hadapan mana-mana Mahkamah Syariah.
(3) Majlis boleh melantik orang yang layak dan sesuai
daripada kalangan Pegawai Syariah dalam perkhidmatan awam
am Persekutuan untuk menjadi Pendakwa Syarie.
(4) Pendakwa Syarie hendaklah bertindak di bawah kawalan
am dan arahan Ketua Pendakwa Syarie dan boleh menjalankan
semua atau mana-mana hak dan kuasa yang diberikan kepada
atau yang boleh dijalankan oleh Ketua Pendakwa Syarie, kecuali
hak dan kuasa yang dinyatakan hendaklah dijalankan oleh Ketua
Pendakwa Syarie sendiri.
Ketua Pegawai Penguat Kuasa Agama dan Pegawai Penguat
Kuasa Agama
69. (1) Majlis boleh melantik daripada kalangan anggota
perkhidmatan bersama atau perkhidmatan awam am Persekutuan
seorang Ketua Pegawai Penguat Kuasa Agama dan PegawaiPegawai Penguat Kuasa Agama untuk menjalankan penyiasatan
kesalahan-kesalahan di bawah Akta ini atau di bawah mana-mana
undang-undang bertulis lain yang menetapkan kesalahan terhadap
perintah-perintah agama Islam.
(2) Pegawai Penguat Kuasa Agama hendaklah bertindak
di bawah kawalan am dan arahan Ketua Pegawai Penguat Kuasa
Agama dan boleh menjalankan semua atau mana-mana hak dan
kuasa yang diberikan kepada atau yang boleh dijalankan oleh
Ketua Pegawai Penguat Kuasa Agama, kecuali hak dan kuasa
yang dinyatakan hendaklah dijalankan oleh Ketua Pegawai Penguat
Kuasa Agama sendiri.
Peguam Syarie
70. (1) Tertakluk kepada subseksyen (2), (3) dan (4), Majlis boleh
menerima masuk mana-mana orang yang mempunyai pengetahuan
yang mencukupi tentang Hukum Syarak menjadi Peguam Syarie
bagi mewakili pihak-pihak dalam apa-apa prosiding di hadapan
Mahkamah Syariah.46 Rang Undang-Undang
(2) Majlis boleh, dengan kelulusan Yang di-Pertuan Agong,
membuat peraturan-peraturan—
(a) untuk mengadakan peruntukan bagi tatacara, kelayakan
dan fi bagi penerimaan masuk Peguam Syarie; dan
(b) untukmengawal selia, mengawal dan mengawasi kelakuan
Peguam Syarie.
(3) Walau apa pun subseksyen (1)—
(a) mana-mana anggota Perkhidmatan Kehakiman dan
Perundangan;
(b) mana-mana orang yang dilantik di bawah seksyen 3 Akta
Bantuan Guaman 1971;
(c) mana-mana Pegawai Syariah dalam perkhidmatan awam
am Persekutuan; atau
(d) mana-mana pegawai undang-undang Majlis,
boleh bertindak sebagai Peguam Syarie bagi mewakili mana-mana
pihak dalam apa-apa prosiding dalam Mahkamah Syariah.
(4) Walau apa pun subseksyen (1) dan (2), mana-mana orang
yang telah diterima masuk menjadi seorang Peguam Syarie
di bawah mana-mana undang-undang bertulis yang berkuat kuasa
di mana-mana Negeri lain di Malaysia hendaklah diterima sebagai
Peguam Syarie bagi Wilayah Persekutuan apabila permohonan
dibuat olehnya kepada Majlis dengan menyertakan keterangan
yang menunjukkan bahawa dia telah diterima masuk sebagai
Peguam Syarie di Negeri lain itu.
(5) Seseorang yang, sebaik sebelum seksyen ini mula berkuat
kuasa, telah diterima masuk menjadi seorang Peguam Syarie
di bawah Akta terdahulu hendaklah, pada permulaan kuat kuasa
seksyen ini dan tertakluk kepada Akta ini, disifatkan telah diterima
masuk menjadi seorang Peguam Syarie dan hendaklah berhak hadir
di mana-mana Mahkamah Syariah bagi pihak mana-mana pihak
kepada apa-apa prosiding di hadapan Mahkamah Syariah itu.
(6) Walau apa pun apa-apa jua yang terkandung dalam manamana undang-undang bertulis yang lain, tiada seorang pun, selain
Peguam Syarie dan orang yang disebut dalam subseksyen (3),
berhak hadir di dalam mana-mana Mahkamah Syariah bagi pihak
mana-mana pihak kepada apa-apa prosiding di hadapannya.Pentadbiran Agama Islam
(Wilayah-Wilayah Persekutuan)
47
BAHAGIAN VI
PERUNTUKAN KEWANGAN
Baitulmal dan tatacara kewangan Majlis
Penubuhan Baitulmal
71. (1) Suatu kumpulan wang yang dikenali sebagai Baitulmal
ditubuhkan.
(2) Baitulmal hendaklah terdiri daripada semua wang dan harta,
alih atau tak alih, yang menurut Hukum Syarak atau di bawah
Akta ini atau peraturan-peraturan atau kaedah-kaedah yang dibuat
di bawah Akta ini, terakru, atau disumbangkan oleh mana-mana
orang, kepada Baitulmal.
(3) Semua wang dan harta dalam Baitulmal hendaklah terletak
hak pada Majlis yang hendaklah mentadbirkan semua wang dan
harta itu mengikut peraturan-peraturan yang dibuat di bawah Akta
ini.
(4) Walau apa pun peraturan-peraturan yang disebut dalam
subseksyen (3), mana-mana pelaburan, aset atau kumpulan
wang yang terletak hak pada Majlis boleh dijual, dihasilkan dan
dilupuskan, dan hasil-hasil daripadanya boleh dilaburkan dari
semasa ke semasa dalam apa-apa pelaburan yang dibenarkan oleh
mana-mana undang-undang bertulis yang sedang berkuat kuasa
bagi pelaburan wang amanah dan Hukum Syarak.
(5) Tertakluk kepada peruntukan Akta ini, Majlis boleh, dengan
kelulusan Yang di-Pertuan Agong, membuat peraturan-peraturan
tentang pemungutan, pentadbiran dan pembahagian semua harta
Baitulmal.
(6) Pada permulaan kuat kuasa seksyen ini, Baitulmal yang
ada sebaik sebelum permulaan kuat kuasa seksyen ini di bawah
Akta terdahulu hendaklah disifatkan sebagai Baitulmal yang
ditubuhkan di bawah subseksyen (1), dan semua wang dan harta
dalam atau yang kena dibayar kepada atau kepunyaan Baitulmal
yang ditubuhkan di bawah Akta terdahulu hendaklah dipindah milik
kepada dan terletak hak pada Baitulmal yang ditubuhkan di bawah
subseksyen (1). 48 Rang Undang-Undang
Anggaran pendapatan dan perbelanjaan
72. (1) Majlis hendaklah menyediakan dan menyembahkan
kepada Yang di-Pertuan Agong, tidak lewat daripada 31 Oktober
pada setiap tahun, anggaran kesemua pendapatan dan perbelanjaan
Majlis, termasuklah anggaran segala harta dan segala barang boleh
lupus, berkenaan dengan tahun yang berikutnya.
(2) Yang di-Pertuan Agong boleh, atas nasihat Menteri,
meluluskan anggaran itu atau mengarahkan supaya anggaran itu
dipinda.
(3) Anggaran yang diluluskan, dengan atau tanpa pindaan
di bawah subseksyen (2), hendaklah disiarkan dalam Warta.
(4) Majlis boleh, pada bila-bila masa menyembahkan kepada
Yang di-Pertuan Agong anggaran perbelanjaan tambahan berkenaan
dengan tahun semasa, atau, pada bila-bila masa sebelum 31 Mac
dalam mana-mana tahun, berkenaan dengan tahun yang sebelumnya,
dan anggaran itu boleh diluluskan atau dipinda, dan hendaklah
disiarkan mengikut subseksyen (3).
(5) Tiada wang boleh dibelanjakan, atau harta dilupuskan dalam
bentuk barang, kecuali mengikut anggaran yang diperuntukkan dalam
seksyen ini dan dengan berdasarkan baucar yang ditandatangani
oleh Pengerusi atau mana-mana pegawai Majlis atau mana-mana
pegawai lain yang diberi kuasa oleh Pengerusi.
Perbelanjaan Majlis
73. Semua kos, bayaran dan belanja untuk mentadbirkan harta dan
aset yang terletak hak pada Majlis, termasuklah kos penyenggaraan
dan pembaikan mana-mana harta tak alih, gaji dan elaun yang
kena dibayar kepada mana-mana pegawai atau pekhidmat Majlis,
dan fi dan elaun yang kena dibayar kepada mana-mana pegawai,
pekhidmat atau anggota Majlis berkenaan dengan perkhidmatannya
sebagai pegawai, pekhidmat atau anggota Majlis, hendaklah dibayar
daripada harta dan aset Baitulmal.
Akaun bank
74. (1) Majlis boleh mengendalikan apa-apa akaun atau akaunakaun yang difikirkannya patut dengan mana-mana bank yang
sesuai.Pentadbiran Agama Islam
(Wilayah-Wilayah Persekutuan)
49
(2) Pembayaran oleh Majlis bagi apa-apa amaun hendaklah
dibuat dengan apa-apa cara yang ditentukan oleh Majlis.
(3) Semua wang yang diterima oleh atau untuk Majlis hendaklah
dibayar ke dalam suatu akaun bank Majlis mengikut cara yang
diperuntukkan dalam tatacara kewangan Majlis.
(4) Cek yang dikeluarkan daripada mana-mana akaun bank
Majlis hendaklah ditandatangani oleh Pengerusi atau mana-mana
anggota atau pegawai Majlis atau mana-mana pegawai lain yang
diberi kuasa oleh Pengerusi.
Akaun dan laporan tahunan
75. Akta Badan Berkanun (Akaun dan Laporan Tahunan) 1980
[Akta 240] hendaklah terpakai bagi Majlis.
Zakat dan fitrah
Kuasa Majlis untuk memungut dan mengagihkan zakat dan
fitrah
76. Majlis diberi kuasa untuk memungut zakat dan fitrah yang
kena dibayar daripada tiap-tiap orang Islam di dalam WilayahWilayah Persekutuan dan mengagihkan zakat dan fitrah itu
mengikut Hukum Syarak bagi pihak Yang di-Pertuan Agong.
Kuasa untuk membuat peraturan-peraturan
77. Majlis boleh, dengan kelulusan Yang di-Pertuan Agong,
membuat peraturan-peraturan untuk mengadakan peruntukan bagi
atau berhubung dengan—
(a) pengawasan semua perkara mengenai pungutan, pentadbiran
dan pembahagian zakat dan fitrah;
(b) kadar zakat dan fitrah yang kena dibayar oleh tiap-tiap
orang Islam di dalam Wilayah-Wilayah Persekutuan;
(c) tatacara pemungutan zakat dan fitrah;
(d) pelantikan amil untuk memungut zakat dan fitrah; dan50 Rang Undang-Undang
(e) penalti dan hukuman bagi perkara yang berhubungan
dengan pemungutan atau penyerahan semua hasil pungutan
zakat dan fitrah.
Rayuan
78. (1) Mana-mana orang boleh membuat rayuan kepada
Majlis terhadap mana-mana tuntutan bayaran zakat yang dibuat
ke atasnya.
(2) Majlis hendaklah menimbangkan rayuan itu dan boleh
memerintahkan supaya orang itu membayar amaun zakat yang
dituntut ke atasnya, atau apa-apa amaun yang kurang sebagaimana
difikirkan patut oleh Majlis, atau boleh memerintahkan bahawa
orang itu tidak dikehendaki membayar zakat, atau mana-mana
satu daripadanya dalam sesuatu tahun atau tahun-tahun.
(3) Keputusan Majlis terhadap rayuan itu adalah muktamad
dan tidak boleh dipersoalkan di dalam mana-mana Mahkamah
Syariah.
Wakaf, nazar dan amanah
Majlis menjadi pemegang amanah tunggal wakaf, nazar dan
amanah
79. Walau apa pun apa-apa peruntukan yang berlawanan yang
terkandung dalam mana-mana surat cara atau perisytiharan yang
mewujudkan, mengawal, atau menyentuh perkara itu, Majlis
hendaklah menjadi pemegang amanah yang tunggal bagi—
(a) semua wakaf, sama ada wakaf am atau wakaf khas;
(b) semua nazar am; dan
(c) segala amanah daripada apa jua perihalan yang mewujudkan
apa-apa amanah khairat bagi menyokong dan memajukan
agama Islam atau bagi faedah orang Islam mengikut
Hukum Syarak,
bagi harta yang tersentuh oleh wakaf, nazar am atau amanah itu
dan terletak di dalam Wilayah Persekutuan. Pentadbiran Agama Islam
(Wilayah-Wilayah Persekutuan)
51
Peletakhakan harta wakaf, nazar dan amanah pada Majlis
80. Semua harta, yang tertakluk kepada seksyen 81, hendaklah
tanpa apa-apa pindah hak, serah hak atau pindah hakmilik, dan,
dalam hal harta tak alih, sebaik sahaja didaftarkan di bawah
undang-undang bertulis berhubung dengan tanah, terletak hak
pada Majlis bagi maksud wakaf, nazar am atau amanah yang
menyentuh harta itu.
Sekatan bagi pewujudan amanah khairat
81. (1) Tiada wakaf atau nazar, sama ada atau tidak dibuat secara
wasiat atau alang semasa marad-al-maut, yang dibuat selepas
seksyen ini mula berkuat kuasa dan melibatkan lebih daripada
satu pertiga daripada harta orang yang membuat wakaf atau nazar
itu, boleh menjadi sah berkenaan dengan bahagian yang melebihi
satu pertiga itu.
(2) Tiap-tiap wakaf khas atau nazar yang dibuat selepas seksyen
ini mula berkuat kuasa adalah batal dan tidak sah melainkan
jika—
(a) Yang di-Pertuan Agong, atas nasihat Majlis, dengan nyata
memperkenankan dan mengesahkan wakaf khas atau
nazar itu; atau
(b) wakaf khas atau nazar itu telah dibuat semasa pembuatnya
sakit tenat dan kemudiannya meninggal dunia akibat
sakit itu dan telah dibuat secara bertulis melalui surat
cara yang disempurnakan olehnya dan disaksikan oleh
dua orang Islam dewasa yang tinggal di kariah masjid
yang sama dengan pembuat itu.
(3) Seksyen ini tidaklah berkuat kuasa untuk menjadikan sah
apa-apa wasiat, alang semasa marad-al-maut, wakaf atau nazar
yang tidak sah di bawah peruntukan Hukum Syarak.
(4) Apa-apa wakaf atau nazar yang sah mengikut Akta terdahulu
hendaklah terus sah bagi maksud Akta ini.52 Rang Undang-Undang
Pendapatan daripada wakaf dan nazar
82. (1) Pendapatan yang diterima oleh Majlis daripada sesuatu
wakaf khas hendaklah digunakan olehnya mengikut peruntukan
yang sah bagi wakaf khas itu.
(2) Pendapatan daripada tiap-tiap wakaf selain wakaf khas
dan tiap-tiap nazar am hendaklah dibayar kepada dan menjadi
sebahagian daripada Baitulmal.
Modal wakaf dan nazar
83. (1) Tertakluk kepada subsekyen (2) dan (3), harta modal
dan aset yang tersentuh oleh mana-mana wakaf atau nazar am
yang sah tidak boleh menjadi sebahagian daripada Baitulmal,
tetapi hendaklah digunakan menurut wakaf atau nazar am itu dan
dipegang sebagai dana yang berasingan.
(2) Jika, oleh sebab masa telah luput atau hal keadaan sudah
berubah, peruntukan-peruntukan tepat mana-mana wakaf atau nazar
am tidak mungkin lagi dapat dijalankan dengan berfaedah, Majlis
hendaklah menyediakan suatu skim bagi menggunakan harta dan
aset yang tersentuh oleh wakaf atau nazar am itu mengikut cara
yang sehampir mungkin sama dengan cara yang dikehendaki oleh
terma-terma wakaf atau nazar am itu dan hendaklah menggunakan
harta dan aset itu dengan sewajarnya.
(3) Walau apa pun subseksyen (2), Majlis boleh, dengan
kelulusan bertulis daripada Yang di-Pertuan Agong, mengarahkan
supaya harta dan aset yang disebut dalam subseksyen (2)
itu ditambahkan kepada dan menjadi sebahagian daripada
Baitulmal.
(4) Walau apa pun subseksyen (1), jika terma-terma manamana wakaf atau nazar am tidak menyatakan cara penggunaan
harta modal atau aset yang tersentuh olehnya, atau tidak pasti
daripada terma-terma itu bagaimana harta modal atau aset itu
patut digunakan, Majlis boleh mengarahkan supaya harta modal
dan aset itu ditambahkan kepada dan menjadi sebahagian daripada
Baitulmal.Pentadbiran Agama Islam
(Wilayah-Wilayah Persekutuan)
53
(5) Segala surat cara yang mewujudkan, yang menjadi keterangan,
atau yang menyentuh, mana-mana wakaf atau nazar am, berserta
dengan mana-mana dokumen hakmilik atau cagaran lain yang
berhubungan dengannya, hendaklah dipegang dan disimpan oleh
Majlis.
Pengertian surat cara tentang wakaf atau nazar
84. Jika, pada pendapat Majlis, makna atau natijah mana-mana
surat cara atau akuan yang mewujudkan atau menyentuh manamana wakaf atau nazar adalah kabur atau tidak pasti, Majlis
bolehlah merujukkan perkara itu kepada Jawatankuasa Fatwa bagi
mendapatkan pendapatnya tentang makna atau natijah surat cara
atau akuan itu, dan Majlis hendaklah bertindak menurut apa-apa
pendapat yang diberikan sedemikian oleh Jawatankuasa Fatwa
itu.
Penyiaran senarai harta wakaf, nazar dan amanah
85. Dengan secepat yang dapat dilaksanakan selepas 31 Disember
setiap tahun, Majlis hendaklah menyediakan, mengeluarkan dan
menyiarkan dalam Warta suatu senarai semua harta, pelaburan dan
aset yang terletak hak pada Majlis, tertakluk kepada mana-mana
wakaf, nazar atau amanah, dan yang tidak menjadi sebahagian
daripada Baitulmal.
Pungutan khairat
Pungutan khairat
86. (1) Majlis boleh—
(a) memungut; atau
(b) membenarkan mana-mana orang atau kumpulan orang,
dengan surat kebenaran yang dikeluarkan oleh Majlis,
atas apa-apa terma yang difikirkan patut oleh Majlis,
memungut,54 Rang Undang-Undang
wang atau sumbangan lain bagi apa-apa maksud khairat bagi
menyokong dan memajukan agama Islam atau bagi faedah orang
Islam mengikut Hukum Syarak.
(2) Maka hendaklah disifatkan sebagai suatu terma bagi
tiap-tiap kebenaran yang diberikan di bawah perenggan (1)(b)
bahawa penerima kebenaran itu dan tiap-tiap orang lain yang
dibenarkan melaluinya untuk memungut wang atau sumbangan
lain hendaklah—
(a) mengeluarkan berkenaan dengan tiap-tiap jumlah wang
yang dipungut sedemikian suatu resit mengikut nombor
siri dalam bentuk yang ditetapkan;
(b) menyimpan akaun-akaun yang benar dan lengkap bagi
semua jumlah wang yang dipungut sedemikian dan tentang
pelupusannya, dengan semua baucar yang sepatutnya;
(c) apabila dituntut, mengemukakan potongan resit dan semua
akaun dan baucar itu bagi pemeriksaan dan pengauditan
oleh Majlis;
(d) menggunakan dan melupuskan semua jumlah wang atau
sumbangan lain yang dipungut sedemikian mengikut
terma-terma surat kebenaran itu atau, jika tiada cara untuk
melupuskan wang atau sumbangan lain itu dibenarkan
dengan nyata oleh surat kebenaran itu, membayar dan
mengakaunkan jumlah itu kepada Baitulmal.
(3) Wang atau sumbangan lain yang dipungut menurut seksyen
ini bolehlah digunakan bagi apa-apa maksud yang dinyatakan oleh
Majlis, dan jika tiada maksud dinyatakan sedemikian, hendaklah
menjadi sebahagian daripada Baitulmal.
(4) Tiada seorang pun boleh membuat atau mengambil bahagian
dalam apa-apa pungutan wang bagi apa-apa maksud seperti yang
disebut dalam subseksyen (1) kecuali dengan kebenaran nyata
daripada Majlis atau menurut kuasa surat kebenaran di bawah
subseksyen (1).
(5) Mana-mana orang yang melanggar subseksyen (4) melakukan
suatu kesalahan dan apabila disabitkan, boleh didenda tidak
melebihi satu ribu ringgit atau dipenjarakan selama tempoh tidak
melebihi enam bulan atau kedua-duanya.Pentadbiran Agama Islam
(Wilayah-Wilayah Persekutuan)
55
BAHAGIAN VII
MASJID
Majlis menjadi pemegang amanah tunggal bagi masjid dan
tanah yang berkaitan
87. (1) Walau apa pun apa-apa peruntukan yang berlawanan
dalam mana-mana surat cara bertulis, Majlis hendaklah menjadi
pemegang amanah tunggal bagi semua masjid di dalam WilayahWilayah Persekutuan.
(2) Tiap-tiap masjid, berserta dengan tapak masjid itu dan
mana-mana tanah yang berkaitan dengannya dan digunakan bagi
maksud-maksud masjid itu, dan selain tanah Kerajaan atau tanah
yang dirizabkan bagi maksud awam, hendaklah, apabila didaftarkan
di bawah undang-undang bertulis yang berkenaan dengan tanah, dan
tanpa apa-apa pemindahhakan, penyerahhakan, atau pemindahan
hakmilik, terletak hak pada Majlis bagi maksud Akta ini.
Sekatan tentang penubuhan masjid dan penalti
88. (1) Tiada seorang pun boleh, tanpa kebenaran bertulis
daripada Majlis, mendirikan apa-apa bangunan untuk digunakan,
atau menggunakan atau menyebabkan supaya digunakan manamana bangunan, bagi maksud yang hanya boleh dilakukan, di
atau oleh masjid.
(2) Mana-mana orang yang melanggar subseksyen (1) melakukan
suatu kesalahan dan apabila disabitkan, boleh didenda tidak
melebihi tiga ribu ringgit atau dipenjarakan selama tempoh tidak
melebihi satu tahun atau kedua-duanya.
Penubuhan masjid
89. (1) Majlis boleh pada bila-bila masa—
(a) membenarkan sesuatu bangunan didirikan untuk digunakan
sebagai masjid;
(b) membenarkan penggunaan mana-mana bangunan sebagai
masjid; dan
(c) menetapkan mana-mana surau, madrasah atau bangunan
lain menjadi masjid.56 Rang Undang-Undang
(2) Majlis tidak boleh memberikan kebenarannya atau membuat
penetapan di bawah subseksyen (1) melainkan jika tapak bangunan
yang hendak digunakan sebagai masjid itu telah dijadikan wakaf
yang berkekalan.
(3) Majlis boleh, melalui pemberitahuan dalam Warta, menentukan
atau mengubah sempadan mana-mana kariah masjid.
Penyenggaraan masjid dan kawasannya
90. (1) Majlis hendaklah memastikan bahawa semua masjid di
dalam Wilayah-Wilayah Persekutuan berada dalam keadaan baik
yang sepatutnya dan bahawa kawasan-kawasannya disenggarakan
dalam keadaan bersih yang sepatutnya.
(2) Majlis boleh memperdapat dan menggunakan, atau
membenarkan pemerdapatan dan penggunaan, wang khas bagi
maksud pembaikan dan penyenggaraan masjid, atau boleh membayar
kos pembaikan dan penyenggaraan itu daripada Baitulmal.
(3) Jawatankuasa Kariah hendaklah dengan segera memberitahu
Majlis tentang apa-apa keadaan yang memerlukan pembaikan dalam
masjidnya dan hendaklah memeriksa atau mengawasi mana-mana
pembaikan itu sebagai ejen untuk dan bagi pihak Majlis.
(4) Tiada perubahan material kepada struktur masjid boleh
dibuat tanpa kebenaran bertulis daripada Majlis.
(5) Majlis boleh mengarahkan supaya sesuatu Jawatankuasa Kariah
menyenggarakan masjid yang berada di bawah tanggungjawabnya
dalam keadaan baik yang sepatutnya.
Pelantikan Pegawai Masjid
91. (1) Bagi tiap-tiap masjid dalam Wilayah-Wilayah Persekutuan,
Majlis hendaklah melantik seorang atau beberapa orang Pegawai
Masjid.
(2) Jawatan Pegawai Masjid, kecuali Imam Ratib dan Pembantu
Bilal, hendaklah menjadi jawatan dalam perkhidmatan awam am
Persekutuan.Pentadbiran Agama Islam
(Wilayah-Wilayah Persekutuan)
57
(3) Imam dan Bilal hendaklah dilantik oleh Majlis daripada
kalangan orang yang berkhidmat dalam perkhidmatan Pentadbiran
Agama.
(4) Imam Ratib dan Pembantu Bilal hendaklah dilantik oleh
Majlis, atas nasihat Jawatankuasa Fatwa, daripada kalangan anak
kariah.
(5) Tiap-tiap orang yang, sebaik sebelum permulaan kuat
kuasa seksyen ini, telah menjadi Imam, Imam Ratib, Bilal atau
Pembantu Bilal masjid yang dilantik di bawah Akta terdahulu
hendaklah, pada permulaan kuat kuasa seksyen ini, disifatkan
telah dilantik dengan sewajarnya sebagai Imam, Imam Ratib, Bilal
atau Pembantu Bilal masjid itu masing-masing dan hendaklah,
tertakluk kepada seksyen 93, terus memegang jawatan sebagai
Imam, Imam Ratib, Bilal atau Pembantu Bilal masjid itu.
(6) Bagi maksud Bahagian ini, "Imam" ertinya Ketua Imam
dan termasuklah Timbalan Ketua Imam.
Tauliah Pegawai Masjid
92. (1) Tiap-tiap orang yang dilantik di bawah seksyen 91
menjadi Pegawai Masjid, termasuk tiap-tiap orang yang disifatkan
telah dilantik sedemikian di bawah subseksyen 91(5), hendaklah
diberi tauliah oleh Majlis.
(2) Tiap-tiap Pegawai Masjid hendaklah mempunyai kuasa
dan tugas yang dinyatakan dalam peraturan-peraturan yang dibuat
di bawah Akta ini dan dalam tauliahnya.
Tempoh jawatan Pegawai Masjid
93. (1) Pelantikan seseorang Pegawai Masjid, selain Imam
dan Bilal masjid yang dilantik di bawah subseksyen 91(3) atau
yang disifatkan telah dilantik di bawah subseksyen 91(5), boleh
ditamatkan dengan notis bertulis oleh Majlis.
(2) Tiada Pegawai Masjid yang dilantik atau disifatkan dilantik
di bawah subseksyen 91(5) boleh terus memegang jawatan itu
selepas mencapai umur enam puluh tahun.58 Rang Undang-Undang
(3) Walau apa pun subseksyen (2), Majlis boleh, jika difikirkannya
sesuai, melantik mana-mana orang menjadi Pegawai Masjid
walaupun orang itu telah mencapai umur enam puluh tahun atau
melanjutkan tempoh perkhidmatan Pegawai Masjid yang telah
mencapai umur enam puluh tahun.
(4) Setiausaha hendaklah memaklumkan kepada Majlis
mengenai apa-apa kelakuan yang mengaibkan, mana-mana Pegawai
Masjid, sama ada yang berhubungan dengan tugasnya sebagai
Pegawai Masjid atau selainnya, dan membuat apa-apa syor yang
munasabah.
Kawalan dan arahan ke atas Pegawai Masjid
94. Dalam pelaksanaan tugas mereka, Imam, Imam Ratib, Bilal
dan Pembantu Bilal hendaklah tertakluk kepada kawalan dan
arahan Majlis.
Jawatankuasa Kariah
95. (1) Majlis boleh, dengan kelulusan Yang di-Pertuan Agong,
membuat peraturan-peraturan bagi—
(a) penubuhan Jawatankuasa Kariah bagi sesuatu kariah
masjid;
(b) menetapkan cara bagaimana anggota Jawatankuasa Kariah
itu hendak dilantik; dan
(c) menetapkan fungsi-fungsi Jawatankuasa Kariah itu.
(2) Jawatankuasa Kariah sesuatu kariah masjid, bersama-sama
dengan Pegawai Masjid, hendaklah—
(a) bertanggungjawab bagi pengelolaan sempurna dan keadaan
baik masjid dan semua tanah perkuburan Islam dalam
kariah masjid itu;
(b) bertanggungjawab bagi kelakuan baik anak kariah masjid
itu dalam perkara-perkara berhubung dengan agama
Islam; dan
(c) memberikan maklumat wajar dan segera kepada Majlis
tentang semua perkara yang berbangkit dalam kariah
masjid itu yang memerlukan perhatian Majlis.Pentadbiran Agama Islam
(Wilayah-Wilayah Persekutuan)
59
Pengecualian masjid
96. Majlis boleh, dengan kelulusan Yang di-Pertuan Agong melalui
pemberitahuan dalam Warta, mengecualikan mana-mana masjid
daripada semua atau mana-mana peruntukan Bahagian ini.
BAHAGIAN VIII
PEMELUKAN AGAMA ISLAM
Kehendak-kehendak bagi pemelukan agama Islam
97. (1) Kehendak-kehendak yang berikut hendaklah dipatuhi
bagi pemelukan sah agama Islam oleh seseorang:
(a) orang itu mestilah mengucapkan dua kalimah Syahadah
dalam bahasa Arab secara yang semunasabahnya jelas;
(b) pada masa dia mengucap dua kalimah Syahadah itu, orang
itu mestilah sedar bahawa kalimah itu bermakna "Aku
menjadi saksi bahawa tiada Tuhan melainkan Allah dan
aku menjadi saksi bahawa Nabi Muhammad S.A.W. ialah
Pesuruh Allah"; dan
(c) pengucapan itu mestilah dibuat dengan kerelaan hati orang
itu sendiri.
(2) Seseorang yang tidak dapat bercakap boleh, bagi maksud
memenuhi kehendak perenggan (1)(a), mengucapkan dua kalimah
Syahadah dengan menggunakan isyarat yang menunjukkan makna
yang dinyatakan dalam perenggan (1)(b).
Saat memeluk agama Islam
98. Seseorang itu memeluk agama Islam dan menjadi seorang
Islam sebaik sahaja dia habis mengucapkan dua kalimah Syahadah
dengan syarat bahawa kehendak seksyen 97 telah dipenuhi; dan
orang itu selepas itu disebut seorang mualaf.
Tugas dan kewajipan mualaf
99. Dari saat pemelukannya, seseorang mualaf menjadi tertakluk
kepada tugas dan kewajipan yang sama seperti mana-mana orang
Islam.60 Rang Undang-Undang
Pelantikan Ketua Pendaftar Mualaf dan Pendaftar Mualaf
100. (1) Majlis hendaklah melantik seorang Ketua Pendaftar
Mualaf untuk menyenggarakan suatu Daftar Mualaf dalam bentuk
yang ditetapkan bagi pendaftaran mualaf.
(2) Majlis boleh melantik sebilangan Pendaftar Mualaf bagi
membantu Ketua Pendaftar Mualaf dalam melaksanakan tugasnya
di bawah Akta ini.
Pendaftaran mualaf
101. (1) Seseorang yang telah memeluk agama Islam boleh
memohon kepada Ketua Pendaftar Mualaf atau Pendaftar
Mualaf dalam borang yang ditetapkan untuk pendaftaran sebagai
mualaf.
(2) Jika Ketua Pendaftar Mualaf atau Pendaftar Mualaf berpuas
hati bahawa kehendak-kehendak seksyen 97 telah dipenuhi
berkenaan dengan pemohon itu, Ketua Pendaftar Mualaf atau
Pendaftar Mualaf boleh mendaftarkan pemelukan agama Islam
oleh pemohon itu dengan mencatatkan dalam Daftar Mualaf nama
pemohon itu dan butir-butir lain sebagaimana yang dikehendaki
dalam Daftar Mualaf.
(3) Ketua Pendaftar Mualaf atau Pendaftar Mualaf
hendaklah juga menentukan tarikh pemelukan agama Islam
oleh pemohon itu dan mencatatkan tarikh itu ke dalam Daftar
Mualaf.
(4) Untuk memuaskan hatinya tentang fakta dan tarikh pemelukan
agama Islam oleh pemohon dan butir-butir lain yang hendak
dicatatkan dalam Daftar Mualaf, Ketua Pendaftar Mualaf atau
Pendaftar Mualaf boleh membuat apa-apa siasatan dan memanggil
apa-apa keterangan sebagaimana yang difikirkannya perlu; tetapi
subseksyen ini tidak boleh ditafsirkan sebagai menghalang Ketua
Pendaftar Mualaf atau Pendaftar Mualaf daripada hanya bergantung
pada kata-kata pemohon setakat yang berkenaan dengan fakta dan
tarikh pemelukan agama Islam itu.Pentadbiran Agama Islam
(Wilayah-Wilayah Persekutuan)
61
(5) Jika Ketua Pendaftar Mualaf atau Pendaftar Mualaf
tidak berpuas hati bahawa kehendak-kehendak seksyen 97 telah
dipenuhi berkenaan dengan pemohon itu, dia boleh membenarkan
pemohon itu mengucap, di hadapannya atau di hadapan mana-mana
pegawainya, dua kalimah Syahadah mengikut kehendak seksyen
itu.
Perakuan Memeluk Agama Islam
102. (1) Ketua Pendaftar Mualaf atau Pendaftar Mualaf hendaklah
memberikan kepada tiap-tiap orang yang kemasukan Islamnya
telah didaftarkan suatu Perakuan Memeluk Agama Islam dalam
borang yang ditetapkan.
(2) Perakuan Memeluk Agama Islam hendaklah menjadi bukti
muktamad tentang fakta-fakta yang dinyatakan dalam Perakuan
itu.
Pengiktirafan mualaf sebagai orang Islam
103. (1) Seseorang yang telah memeluk agama Islam dan
pemelukan agama Islam itu telah didaftarkan dalam Daftar Mualaf
hendaklah, bagi maksud mana-mana undang-undang Persekutuan
atau Negeri, dan selama-lamanya, diperlakukan sebagai orang
Islam.
(2) Seseorang yang pemelukan agama Islam olehnya telah
didaftarkan di bawah mana-mana undang-undang Negeri hendaklah,
bagi semua maksud di Wilayah-Wilayah Persekutuan dan bagi
maksud penguatkuasaan peruntukan mana-mana undang-undang
di Wilayah-Wilayah Persekutuan, diperlakukan sebagai orang
Islam.
Penentuan sama ada orang yang tidak didaftarkan ialah
seorang mualaf
104. Jika apa-apa persoalan timbul tentang sama ada seseorang
itu ialah seorang mualaf, dan orang itu tidak didaftarkan dalam
Daftar Mualaf atau di bawah mana-mana undang-undang Negeri
sebagai seorang mualaf, persoalan itu hendaklah diputuskan
berdasarkan merit kes itu dengan merujuk kepada kehendak
di bawah seksyen 97.62 Rang Undang-Undang
Kesalahan memberikan maklumat palsu
105. Mana-mana orang yang, dalam sesuatu permohonan untuk
pendaftaran di bawah seksyen 101, atau sebagai jawapan kepada
apa-apa permintaan untuk mendapatkan maklumat atau keterangan
yang dibuat oleh Ketua Pendaftar Mualaf atau Pendaftar Mualaf
di bawah seksyen itu, dengan sengaja memberi Ketua Pendaftar
Mualaf atau Pendaftar Mualaf apa-apa maklumat atau keterangan
yang palsu atau yang mengelirukan melakukan suatu kesalahan
dan apabila disabitkan, boleh didenda tidak melebihi satu ribu
ringgit atau dipenjarakan selama tempoh tidak melebihi enam
bulan atau kedua-duanya.
Kuasa untuk membuat peraturan-peraturan
106. (1) Majlis boleh, dengan kelulusan Yang di-Pertuan Agong,
membuat peraturan-peraturan bagi melaksanakan peruntukanperuntukan Bahagian ini.
(2) Tanpa menjejaskan keluasan kuasa yang diberikan
di bawah subseksyen (1), peraturan-peraturan boleh dibuat untuk
mengadakan peruntukan bagi—
(a) penjagaan dan pengajaran mualaf, serta cara pendaftaran
mualaf; dan
(b) tempat perlindungan mualaf.
Keupayaan untuk memeluk agama Islam
107. Bagi maksud Bahagian ini, seseorang yang tidak beragama
Islam boleh memeluk agama Islam jika dia sempurna akal
dan—
(a) sudah mencapai umur lapan belas tahun; atau
(b) jika dia belum mencapai umur lapan belas tahun, ibu atau
bapa atau penjaganya mengizinkan pemelukan agama
Islam olehnya.Pentadbiran Agama Islam
(Wilayah-Wilayah Persekutuan)
63
BAHAGIAN IX
PENDIDIKAN AGAMA ISLAM
Jawatankuasa Pengawasan Pengajaran Agama Islam
108. (1) Majlis hendaklah melantik suatu jawatankuasa yang
dikenali sebagai Jawatankuasa Pengawasan Pengajaran Agama
Islam, yang hendaklah terdiri daripada—
(a) Mufti, sebagai Pengerusi;
(b) tidak kurang daripada tiga orang dan tidak lebih daripada
tujuh orang yang mempunyai pengalaman, pengetahuan
dan kepakaran yang sesuai; dan
(c) seorang pegawai daripada Jabatan Mufti yang dilantik
oleh Majlis, sebagai Setiausaha.
(2) Setiausaha Jawatankuasa hendaklah bertanggungjawab bagi
melaksanakan keputusan-keputusan Jawatankuasa itu.
(3) Jawatankuasa Pengawasan Pengajaran Agama Islam
hendaklah mempunyai kuasa untuk memberikan tauliah bagi
maksud pengajaran agama Islam atau apa-apa perkara tentang
agama Islam dan untuk menarik balik tauliah itu.
(4) Majlis boleh membuat peraturan-peraturan untuk mengadakan
peruntukan bagi—
(a) tatacara, kehendak dan perkara lain berhubung dengan
pemberian tauliah di bawah seksyen ini, termasuklah fi
yang boleh dikenakan;
(b) tatacara Jawatankuasa Pengawasan Pengajaran Agama
Islam; dan
(c) elaun yang patut dibayar kepada anggota Jawatankuasa
itu.
Kesalahan mengajar agama Islam atau apa-apa perkara
tentang agama Islam tanpa tauliah
109. (1) Mana-mana orang yang mengajar agama Islam atau apa-apa
perkara tentang agama Islam tanpa tauliah yang diberikan di bawah
seksyen 108 melakukan suatu kesalahan dan, apabila disabitkan, 64 Rang Undang-Undang
boleh didenda tidak melebihi lima ribu ringgit atau dipenjarakan
selama tempoh tidak melebihi tiga tahun atau kedua-duanya.
(2) Subseksyen (1) tidaklah terpakai bagi—
(a) mana-mana orang atau golongan orang yang dikecualikan
oleh Majlis di bawah seksyen 111; dan
(b) mana-mana orang yang mengajar agama Islam atau apaapa perkara tentang agama Islam di dalam kediamannya
sendiri kepada anggota keluarganya sahaja.
Sekolah agama Islam
110. Majlis hendaklah mempunyai kuasa untuk mendaftarkan
sekolah-sekolah agama Islam di Wilayah-Wilayah Persekutuan.
Pengecualian
111. Majlis boleh mengecualikan mana-mana orang atau golongan
orang daripada mana-mana peruntukan Bahagian ini.
BAHAGIAN X
AM
Kuasa am untuk membuat peraturan-peraturan
112. (1) Majlis boleh, dengan kelulusan Yang di-Pertuan Agong,
membuat peraturan-peraturan, yang hendaklah disiarkan dalam
Warta, bagi melaksanakan peruntukan Akta ini.
(2) Tanpa menjejaskan keluasan subseksyen (1), peraturanperaturan boleh dibuat untuk mengadakan peruntukan bagi—
(a) tatacara Majlis, bentuk dan cara penyempurnaan surat
cara oleh Majlis, dan pelantikan pegawai dan pekhidmat
Majlis;
(b) fi yang kena dibayar berkenaan dengan apa-apa tindakan
atau perkara yang dilakukan di bawah atau menurut Akta
ini, dan cara memungut dan melupuskan fi itu;
(c) pelantikan jawatankuasa-jawatankuasa Majlis dan kuasa,
kewajipan dan tatacaranya;Pentadbiran Agama Islam
(Wilayah-Wilayah Persekutuan)
65
(d) borang, daftar, buku akaun, laporan, akaun, anggaran
dan dokumen lain yang hendaklah digunakan berkenaan
dengan apa-apa tindakan atau perkara yang dilakukan
di bawah atau menurut Akta ini;
(e) pengelolaan apa-apa pungutan khairat dan pelupusan
hasilnya;
(f) pengelolaan masjid atau surau atau tanah perkuburan dan
semua perkara yang berhubungan dengannya;
(g) kuasa dan kewajipan mana-mana Pegawai Masjid;
(h) penentuan dan pindaan sempadan kariah masjid;
(i) pentadbiran sekolah-sekolah Islam dan aktiviti berhubung
dengan pengajaran agama Islam;
(j) perkara-perkara berkenaan harta wakaf, nazar atau
amanah;
(k) pentadbiran rumah kebajikan, tempat perlindungan dan
pusat pemulihan; dan
(l) perkara-perkara lain yang difikirkan perlu bagi maksud
melaksanakan peruntukan Akta ini.
Hukum Syarak
113. (1) Mana-mana peruntukan atau tafsiran peruntukan
di bawah Akta ini yang tidak selaras dengan Hukum Syarak
adalah tidak sah setakat ketidakselarasan itu.
(2) Jika terdapat lakuna atau jika apa-apa perkara tidak
diperuntukkan dengan nyata dalam Akta ini, Mahkamah hendaklah
memakai Hukum Syarak.
BAHAGIAN XI
PEMANSUHAN, KECUALIAN DAN PERALIHAN
Pemansuhan
114. Akta Pentadbiran Undang-Undang Islam (Wilayah-Wilayah
Persekutuan) 1993 [Akta 505] dimansuhkan.66 Rang Undang-Undang
Kecualian dan peralihan
115. (1) Segala hak, kuasa, kewajipan dan tanggungan yang,
sebaik sebelum permulaan kuat kuasa Bahagian ini, terletak hak
pada Majlis terdahulu hendaklah, pada permulaan kuat kuasa Akta
ini, terletak hak pada Majlis.
(2) Segala harta, sama ada alih atau tak alih yang, sebaik sebelum
permulaan kuat kuasa Akta ini, terletak hak pada Majlis terdahulu
hendaklah, pada permulaan kuat kuasa Bahagian ini, terletak hak
pada Majlis tanpa apa-apa pemindahakkan, penyerahhakan atau
pemindahan hakmilik.
(3) Semua peraturan, kaedah, perisytiharan, perintah,
pemberitahuan, notis, borang, surat kebenaran dan pelantikan yang
dikeluarkan atau dibuat di bawah atau menurut kuasa Akta yang
dimansuhkan di bawah seksyen 114 hendaklah terus berkuat kuasa,
setakat yang ia selaras dengan Akta ini, sehingga dibatalkan atau
digantikan oleh peraturan-peraturan, kaedah-kaedah, perisytiharan,
perintah, pemberitahuan, notis, borang, surat kebenaran atau
pelantikan yang dikeluarkan atau dibuat di bawah Akta ini.
(4) Segala sebutan mengenai Majlis terdahulu atau Akta
terdahulu yang terkandung dalam mana-mana undang-undang
bertulis hendaklah masing-masingnya ditafsirkan sebagai sebutan
mengenai Majlis atau Akta ini.
(5) Pada permulaan kuat kuasa Akta ini, semua kuasa Mahkamah
dan Mahkamah Rayuan Syariah yang ditubuhkan di bawah Akta
terdahulu hendaklah diambil alih atau dijalankan oleh Mahkamah
atau Mahkamah Rayuan Syariah yang ditubuhkan di bawah Akta
ini dan mana-mana sebutan dalam mana-mana undang-undang
bertulis lain atau selainnya tentang Mahkamah dan Mahkamah
Rayuan Syariah yang ditubuhkan di bawah Akta terdahulu hendaklah
disifatkan sebagai sebutan tentang Mahkamah dan Mahkamah
Rayuan Syariah yang ditubuhkan di bawah Akta ini.
Keberterusan prosiding sivil dan jenayah
116. (1) Tertakluk kepada peruntukan Akta ini, pemansuhan
di bawah seksyen 114 tidaklah menjejaskan liabiliti mana-mana
orang untuk didakwa atau dihukum bagi kesalahan yang dilakukan
di bawah Akta terdahulu atau apa-apa prosiding yang dibawa
atau hukuman yang dikenakan sebelum mula berkuat kuasanya
Akta ini.Pentadbiran Agama Islam
(Wilayah-Wilayah Persekutuan)
67
(2) Tertakluk kepada peruntukan Akta ini, apa-apa prosiding
sama ada prosiding sivil atau jenayah atau kausa tindakan yang
belum selesai atau yang wujud sebaik sebelum Akta ini mula
berkuat kuasa oleh atau terhadap Majlis terdahulu bolehlah
diteruskan atau dimulakan oleh atau terhadap Majlis seolah-olah
Akta ini tidak diperbuat.
(3) Apa-apa rayuan yang dibawa atau apa-apa kebenaran
untuk merayu yang dipohon, pada atau selepas Akta ini mula
berkuat kuasa terhadap sesuatu keputusan yang diberikan dalam
mana-mana prosiding undang-undang sebaik sebelum permulaan
kuat kuasa Akta ini bolehlah dibawa oleh atau terhadap Majlis
seolah-olah Akta ini tidak diperbuat.
JADUAL
[Subseksyen 2(3)]
BENTUK SKRIP BAHASA ARAB BAGI PERKATAAN
DAN UNGKAPAN TERTENTU68 Rang Undang-Undang
HURAIAN
Rang Undang-Undang ini bertujuan untuk mewujudkan suatu undang-undang
baru dan lebih baik bagi pentadbiran agama Islam, penubuhan dan bidang
kuasa Mahkamah Syariah serta penubuhan dan fungsi Majlis Agama Islam
Wilayah Persekutuan di Wilayah-Wilayah Persekutuan, dan bagi perkaraperkara yang berhubungan dengannya. Rang Undang-Undang ini memansuhkan
Akta Pentadbiran Undang-Undang Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 1993
[Akta 505].
BAHAGIAN I
2. Bahagian I Rang Undang-Undang ini mengandungi perkara permulaan.
3. Fasal 1 mengandungi tajuk ringkas, pemakaian dan peruntukan tentang
permulaan kuat kuasa Akta yang dicadangkan sementara fasal 2 mengandungi
takrif beberapa perkataan dan ungkapan yang digunakan dalam Rang UndangUndang. Fasal 3 mengingatkan bahawa hak dan kuasa Yang di-Pertuan
Agong sebagai Ketua Agama Islam di Wilayah-Wilayah Persekutuan adalah
terpelihara.
BAHAGIAN II
4. Bahagian II mengandungi peruntukan tentang Majlis Agama Islam Wilayah
Persekutuan ("Majlis").
5. Fasal 4 menubuhkan Majlis sementara fasal 5 memperbadankannya.
6. Fasal 6 memperuntukkan tanggungjawab Majlis untuk membantu dan
menasihati Yang di-Pertuan Agong.
7. Fasal 7 menghendaki Majlis untuk terlibat dalam kemajuan ekonomi
dan sosial serta kesejahteraan masyarakat Islam. Bagi maksud itu, fasal 8
memberikan kuasa kepada Majlis untuk menubuhkan syarikat dan mengesahkan
syarikat yang ditubuhkan oleh Majlis di bawah Akta Syarikat 1965. Fasal 9
memperkatakan tentang kuasa Majlis untuk meminjam bagi maksud menunaikan
fungsinya.
8. Fasal 10 hingga 13 mengandungi peruntukan berhubung dengan keanggotaan
Majlis, penamatan pelantikan, pembatalan pelantikan dan penyiaran pelantikan
dan penamatan dan pembatalan pelantikan dalam Warta.
9. Fasal 14 dan 15 masing-masing menyatakan mengenai tanggungjawab
Pengerusi dan Setiausaha Majlis.
10. Fasal 16 hingga 23 memperkatakan tentang perkara berhubung dengan
mesyuarat, minit mesyuarat dan ketetapan Majlis.
11. Fasal 24 memperkatakan cuti Pengerusi dan anggota Majlis.
12. Fasal 25 membenarkan Pengerusi untuk bertindak dalam hal yang perlu
disegerakan.Pentadbiran Agama Islam
(Wilayah-Wilayah Persekutuan)
69
13. Fasal 26 membenarkan Majlis untuk menubuhkan jawatankuasa. Fasal 27
memberikan kuasa kepada Majlis untuk mewakilkan kuasa dan tanggungjawabnya
kepada Pengerusi, Setiausaha dan jawatankuasanya.
14. Fasal 28 mengadakan peruntukan bagi pelantikan Ketua Pegawai Eksekutif
atas apa-apa syarat dan terma yang difikirkan sesuai oleh Majlis.
15. Fasal 29 mengadakan peruntukan bagi pelantikan pegawai dan pekhidmat
Majlis serta syarat-syarat perkhidmatan.
16. Fasal 30, 31 dan 32 masing-masing menghendaki prosiding Majlis
dirahsiakan, menyifatkan anggota dan pegawai Majlis sebagai pekhidmat awam
mengikut pengertian Kanun Keseksaan dan membenarkan Majlis menentukan
tatacaranya sendiri.
BAHAGIAN III
17. Bahagian III mengandungi peruntukan tentang pelantikan Mufti, Timbalan
Mufti, Jawatankuasa Fatwa dan fatwa berhubung dengan perkara yang menyentuh
kepentingan negara.
18. Fasal 33 mengadakan peruntukan bagi pelantikan Mufti dan Timbalan
Mufti manakala fasal 34 menyatakan fungsi-fungsi Mufti.
19. Fasal 35 memperkatakan penubuhan Jawatankuasa Fatwa. Fasal 36 hingga
41 mengandungi peruntukan berhubung dengan membuat fatwa termasuk fatwa
yang menyentuh kepentingan negara. Fasal 42 berkait dengan permintaan
pendapat Jawatankuasa Fatwa oleh mahkamah selain Mahkamah Syariah
manakala fasal 43 menetapkan autoriti yang perlu diikuti dalam membuat
fatwa.
BAHAGIAN IV
20. Bahagian IV mengadakan peruntukan bagi perkara-perkara berhubung
dengan Mahkamah Syariah dan Mahkamah Rayuan Syariah.
21. Fasal 44 mengandungi peruntukan mengenai penubuhan Mahkamah
Rendah Syariah, Mahkamah Tinggi Syariah dan Mahkamah Rayuan Syariah.
Fasal 45 hingga 50 memperuntukkan pelantikan Ketua Hakim Syarie, HakimHakim Mahkamah Rayuan Syariah, Hakim-Hakim Mahkamah Tinggi Syariah
dan Hakim-Hakim Mahkamah Rendah Syariah, Ketua Pendaftar, Pendaftar,
Timbalan Pendaftar dan Penolong Pendaftar. Fasal 51 hingga 58 menyatakan
takat bidang kuasa Mahkamah Tinggi Syariah, Mahkamah Rendah Syariah
dan Mahkamah Rayuan Syariah.
22. Fasal 59 hingga 61 menetapkan tatacara rayuan kepada Mahkamah
Rayuan Syariah.70 Rang Undang-Undang
23. Fasal 62 memperuntukkan bahawa perbicaraan hendaklah diadakan dalam
mahkamah terbuka manakala fasal 63 menghendaki prosiding Mahkamah
Syariah dijalankan dalam bahasa kebangsaan.
24. Fasal 64 mengandungi peruntukan berhubung dengan pelaksanaan waran
dan penyampaian saman bersaling di antara Wilayah-Wilayah Persekutuan dan
Negeri-Negeri.
25. Fasal 65 mengadakan peruntukan bagi perlindungan Hakim dan pegawai
Mahkamah.
26. Fasal 66 mengandungi peruntukan mengenai penubuhan Jawatankuasa
Kaedah Mahkamah Syariah.
27. Fasal 67 memberikan kuasa kepada Pengerusi Mahkamah Rayuan Syariah
untuk memberikan apa-apa Arahan Amalan dari semasa ke semasa.
BAHAGIAN V
28. Bahagian V mengandungi peruntukan berhubung dengan pendakwaan
dan perwakilan.
29. Fasal 68 dan 69 mengandungi peruntukan mengenai pelantikan Ketua
Pendakwa Syarie, Pendakwa Syarie, Ketua Pegawai Penguat Kuasa Agama
dan Pegawai Penguat Kuasa Agama.
30. Fasal 70 mengadakan peruntukan bagi perkara-perkara berhubung dengan
Peguam Syarie.
BAHAGIAN VI
31. Bahagian VI mengandungi peruntukan kewangan.
32. Fasal 71 memperkatakan penubuhan dan perkara-perkara berhubung
dengan pentadbiran Baitulmal. Fasal 72 mengadakan peruntukan bagi perkaraperkara berhubung dengan penyediaan anggaran pendapatan dan perbelanjaan
Majlis. Fasal 73 memperkatakan perbelanjaan Majlis manakala fasal 74
membenarkan Majlis mengendalikan akaun bank. Fasal 75 memperuntukkan
bahawa Akta Badan Berkanun (Akuan dan Laporan Tahunan) 1980 terpakai
kepada Majlis.
33. Fasal 76 hingga 78 memberikan kuasa kepada Majlis untuk memungut dan
mengagihkan zakat dan fitrah, membuat peraturan-peraturan dan menimbangkan
rayuan daripada mana-mana orang terhadap tuntutan bagi bayaran zakat dan
fitrah ke atasnya.
34. Fasal 79 memperuntukkan bahawa Majlis hendaklah menjadi pemegang
amanah tunggal bagi semua wakaf, nazar dan amanah manakala fasal 80 hingga
85 mengandungi peruntukan berhubung dengan pentadbiran amanah khairat,
wakaf dan nazar. Pentadbiran Agama Islam
(Wilayah-Wilayah Persekutuan)
71
35. Fasal 86 mengandungi peruntukan berhubung dengan pungutan
khairat.
BAHAGIAN VII
36. Bahagian VII mengandungi peruntukan berhubung dengan masjid.
37. Fasal 87 memperuntukkan bahawa Majlis hendaklah menjadi pemegang
amanah tunggal bagi semua masjid.
38. Fasal 88 memperkatakan sekatan mengenai penubuhan masjid.
39. Fasal 89 dan 90 memperuntukkan syarat-syarat penubuhan masjid,
menentukan sempadan kariah masjid dan penyenggaraan masjid oleh Majlis.
40. Fasal 91 hingga 94 mengandungi peruntukan berhubung dengan pelantikan,
tauliah dan tempoh jawatan Pegawai Masjid.
41. Fasal 95 memberi kuasa kepada Majlis untuk membuat peraturan-peraturan
berkenaan Jawatankuasa Kariah.
42. Fasal 96 membenarkan Majlis untuk mengecualikan mana-mana masjid
daripada peruntukan Bahagian VII.
BAHAGIAN VIII
43. Bahagian VIII mengandungi peruntukan mengenai pemelukan agama
Islam.
44. Fasal 97 dan 98 menetapkan kehendak-kehendak bagi pemelukan agama
Islam dan saat pemelukan agama Islam manakala fasal 99 memperkatakan
tugas dan kewajipan mualaf.
45. Fasal 100 hingga 104 memperuntukkan pelantikan Ketua Pendaftar
Mualaf dan Pendaftar Mualaf, pendaftaran mualaf, Perakuan Memeluk agama
Islam, pengiktirafan mualaf dan kaedah menentukan sama ada orang yang
tidak didaftarkan ialah seorang mualaf.
46. Fasal 105 menjadikan perbuatan memberikan maklumat atau keterangan
palsu semasa proses pendaftaran mualaf suatu kesalahan.
47. Fasal 106 memberikan kuasa kepada Majlis untuk membuat peraturanperaturan.
48. Fasal 107 berkaitan dengan keupayaan untuk memeluk agama Islam.72 Rang Undang-Undang
BAHAGIAN IX
49. Bahagian IX mengandungi peruntukan mengenai pendidikan agama Islam
dan kesalahan mengajar agama Islam tanpa tauliah.
50. Fasal 108 memperkatakan penubuhan Jawatankuasa Pengajaran Agama
Islam, keanggotaan dan fungsinya. Fasal 109 menjadikan kesalahan mengajar
agama Islam atau apa-apa perkara tentang agama Islam tanpa tauliah.
51. Fasal 110 memberikan kuasa kepada Majlis untuk mendaftarkan sekolahsekolah agama Islam.
52. Fasal 111 membolehkan Majlis memberikan pengecualian kepada manamana orang daripada mana-mana peruntukan Bahagian ini.
BAHAGIAN X
53. Bahagian X mengandungi peruntukan am.
54. Fasal 112 memperkatakan kuasa Majlis untuk membuat peraturanperaturan.
55. Fasal 113 dengan jelas menyatakan bahawa apa-apa peruntukan Akta
yang dicadangkan yang tidak selaras dengan Hukum Syarak adalah tidak sah
setakat ketidakselarasan itu.
BAHAGIAN XI
56. Bahagian XI mengandungi peruntukan berhubung dengan pemansuhan,
kecualian dan peralihan dan keberterusan dalam prosiding sivil dan jenayah
dalam fasal 114 hingga 116.
IMPLIKASI KEWANGAN
Rang Undang-Undang ini akan melibatkan Kerajaan dalam perbelanjaan wang
tambahan yang amaunnya tidak dapat ditentukan sekarang ini.
[PN(U2
)2382]
Tiada ulasan:
Catat Ulasan